Bando-Türkler'de Bando-askeri Bandolar Ve Konser Bandoları
 

Bando-Türkler'de bando-askeri bandolar ve konser bandoları

http://frmsinsi.net/attachment.php?a...1&d=1273754437

Bando;Parklarda ya da geçit törenlerinde çalan bir bandonun işlevi insanları bir araya toplamaktır. Orkestra ve bando sözcükleri çalgilannı bir arada çalan müzisyenler topluluğu anlamını içerir. Ama bando müziği ile orkestra müziği birbirinden farklıdır. Orkestralar çoğunlukla konser salonlarında, bandolarsa açık havada konser verirler. Bir orkestra için çok önemli olan yaylı çalgilann sesleri açık havada yeterince duyulamaz ve akortları nemli, sıcak ya da soğuk havanın etkisiyle kısa sürede bozulur. Bu yüzden, bandolarda üflemeli ve vurmalı çalgılar kulllanılır.

Bakır Üfleme Çalgı Bandoları

Bir bakır üfleme çalgı bandosundaki çalgilann çoğu, 1845'te Belçikalı çalgı ustası Adolphe Sax'm tanıttığı sakshorn ailesine girer. Bakır üfleme çalgı bandosunda genellikle kornetler, flügeller, sakshornlar, trombonlar, tubalar ve davullar kulllanılır (bak. DAVUL; Korno Aîlesî; Trompet Aîlesî; Trombon Ailesi). Bu çalgilann sayısı bandodan bandoya değişebilir.

Bakır üfleme çalgı bandolan İngiltere'de çok yaygındır. Bu bandolar, 19. yüzyılda ülkenin kuzey ve orta bölgelerindeki sanayialanlarında gelişti. Kömür madenleri ve fabrikalann bulunduğu yörelerde, yorucu bir işgününün sonunda dinlenme ve eğlenme ortamı yarattılar. Sir Edward Elgar {bak. ELGAR, SIR Edward), Sir Arthur Sullivan, Gustav Holst ve Benjamin Britten gibi ünlü İngiliz bestecileri bando parçalan da yazdılar.

Askeri Bandolar ve Konser Bandoları

http://frmsinsi.net/attachment.php?a...1&d=1273754437

Bir askeri bandodaki çalgılar, ordu yürüyüş durumundayken çalınmaya uygun olacak biçimde seçilir. Askeri bandolarda ağaç üfleme, bakır üfleme ve vurmalı çalgılar kulllanılır. Kullanılan çalgilann sayı ve bileşimleri ülkeden ülkeye, hatta alaydan alaya değişirse de, askeri bir bandoda genellikle bulunan çalgilan şöyle sıralayabiliriz: Flüt, pikolo, obua, klarnet, saksofon, fagot, korno, kornet, trombon, euphonium, "baslar" ve vurmalılar. Yürüyüş sırasında baslar ve tubalar, konser salonunda çalarken ise kontrbaslar kulllanılır. Nasıl bir orkestrada çok sayıda yaylı çalgı bulunuyorsa, bir askeri bandoda da işin çoğunu yüklenen çok sayıda klarnet vardır.

Yürüyüşlerde kullanılan bando türleri arasında davul, trompet, büğlü bandolanm, Kuzey İskoçya alaylarının kaval bandosunu sayabiliriz. Bu alaylar, davul ve trompetlerin eşlik ettiği gayda sesiyle yürürler.

Askeri bando aslında, bir ordu bandosu olmanın ötesinde özelliklere de sahiptir. Bir konser salonunda çaldığında, adına konser bandosu denir.

Tarih

Çok eski zamanlardan beri orduların kendilerine uygun müzikleri ve simgeleri olmuştur. Eski Roma piyadelerinin kornolan, atlilannın ise trompetleri vardı. Bugün hâlâ süvariler trompet kullanır. Hantal olmalanndan ötürü kornolann yerini daha sonra büğlüler aldı. Büğlü kıvrımlı bir kornodur ve trompette olduğu gibi kadeh biçiminde bir ağızlıkla çalınır. Sınırlı sayıda nota kullanır.

Ortaçağda, Avrupa'da belli başlı her kentin önemli günlerde ve törenlerde çalan bir bandosu vardı. Bu bandolar, kendilerine güvence sağlamak için loncalar kurarak bir araya gelmiş gezgin müzisyenlerden oluşurdu.

ingiltere'de geceleri saat başlarını duyurmak için obua ve benzeri çalgılar çalarak dolaşan bekçiler, daha sonra ilk kent bandolannı kurdular. Bunlar Noel şarkilanna da çalgilanyla eşlik ederlerdi.
İlk ordu bandolarını, askeri birliklerin yanı sıra yürüyen sivil çalgıcılar başlattı. Sonraları alaylar kendi bandolarını yetiştirdiler.

Türkler'de Bando

Türkler'de askeri müziğin İÖ 4. yüzyıldan
başlayarak kullanıldığı bilinmektedir. Eski Türkler'de davul ve sancak egemenliği simgeleyen temel öğeler arasındaydı. Hükümdar birisine beylik vereceği zaman ona sancak ve davul teslim edilir; beylik geri alınırsa, bunlar da geri alınırdı. Selçuklular ile Osmanhlar'da, devletin ve ordunun resmi müzik toplulukları (mehterhaneleri) vardı. Mehterhanelerde, çalgıcılar askeri disiplin altında yetiştirilirdi, özellikle 18. yüzyılda mehter müziği büyük davul ve zil üçgeni gibi çalgilann çıkardıkları ses ve vuruşlarla olduğu kadar ezgisel olarak da Avrupa bandolannı etkilemiştir. Mehterhaneler günümüz Türk bandolannın öncüsü sayılır.

Mehter müziğinde yer alan çalgilan üç grupta toplayabiliriz: Zurna, boru, mehter düdüğü gibi üflemeli çalgılar ilk grubu; kös (büyük davul), davul, nakkare (küçük davul) gibi vurmalı çalgılar ikinci grubu; ziller, çıngıraklar ve çevgenler de son grubu oluşturur.

http://frmsinsi.net/attachment.php?a...1&d=1273754437


Osmanhlar'da Fatih Sultan Mehmed zamanında kuruları ilk mehterhane daha sonraki padişahlarca geliştirildi. 1826'da Yeniçeri Ocağı'nın kaldırılması ve yerine Nizamı Cedid'in kurulmasıyla mehterhaneler önemini yitirdi. 1827'de II. Mahmud zamanında Muzıkayı Hümayun kuruldu. Muzıkayı Hümayun'a bağlı ilk askeri muzıka okulu da 1831'de açıldı. Muzıkayı Hümayun'un başınagetirilen Giuseppe Donizetti, bu

topluluğu kısa sürede çağdaş anlamda bir bandoya dönüştürmeyi başardı. Muzıkayı Hümayun' da ilk Türk bando şefi, aynı zamanda besteci ve iyi bir klarnetçi olan Mehmet Ali Bey'dir. Muzıkayı Hümayun Cumhuriyet dönemine kadar varlığını korudu. 1924'te kuruları Riyaseticumhur Musiki Heyeti, daha sonra, 1933'te orkestra ve bandonun birbirinden ayrılmasıyla Cumhurbaşkanlığı Armoni Muzıkası adını aldı. Günümüzde bu topluluğun adı Kara Kuwetleri Armoni Muzıkası'dır.