Barnaba İncili Nedir?
 

Barnaba İncil'i Nedir? Niçin Hıristiyanlar Onu Kabul Etmiyorlar?



No. i'de gördüğümüz gibi, ikinci ve üçüncü asırlarda bazı kişiler birer "dini roman" niteliğinde olan bazı eserler ortaya koymuş ve onları "incil" olarak adlandırmışlardır.



Son defa onaltıncı veya onyedinci asırda bu nevi bir kitap ortaya çıkmıştır; bu eser "Barnaba İncili" adı altında bilinir. Eserin yazarının kimliği şimdiye kadar kesin bir şekilde sap*tanamamıştır; ancak onun Hıristiyan dininden İslam'a geçmiş olan bir kişi olduğu bilinmektedir. Bu kimse, hem kendisini haklı göstermek için, hem de İslam dinini savunmak için bu son "incili" telif etmiştir. Eserin ilk satırları ya da başlangıcı şöyledir: "Allah tarafından dünyaya gönderilmiş yeni pey*gamber olan Mesih denilen İsa'nın hakiki İncil'i, Havarisi Barnabas'ın anlatımına göre." Eserin bir tek elyazması vardır, o da Viyana'da bulunan ve on altıncı asrın son senelerinde ya da on yedinci asrın ilk senelerinde yazılmış olan İtalyanca çe*virisidir.



Eser, M. İsa'nın tüm hayat hikâyesini ihtiva eder, fakat bir çok ayrıntılar, olaylar ve sözler Müslüman inançlarına göre değiştirilmiştir; örneğin, M. İsa haçta ölmez, O'nun yerine başka bir adam idam edilir; daha önemli olan bir hususiyet şu*dur ki, birçok ciddi coğrafi veya tarihi yanlışlık ve hataları da ihtiva eder; meselâ Kudüs ve Nasıra limanlarından bahseder, sanki bu iki şehir deniz kenarında bulunuyormuş gibi (bap 143, 151 ve 152); hatta ona göre M. İsa gemiye binip Nasıra'dan Ku*düs'e kadar gemi ile gitmiştir. Bu hatalardan anlaşılıyor ki, ya*zar hiç bir zaman Filistin'e gitmemiştir. Hatta, Kur'an ile çe*lişkileri bile bulunmaktadır; örneğin: "İnsan Yaradanın kendi*sine verdiği eşle yetinsin ve başka her kadını unutsun." diye yazmaktadır; halbuki Kur'ana göre bir erkek için dört kadın helâldir.

Bütün bu hatalardan dolayı ve eser, anlattığı olaylardan 14 veya 15 asır sonra yazıldığı için, bu metnin hiç bir değeri yoktur ve hiç bir tarihçi veya tenkitçi ona bir "incil" olarak bakmaz, hatta, diğer apokrifler birer tarihi vesika oldukları halde, bunu bu bakımdan bile ele almazlar; zaten, onaltıncı veya onyedinci asırda bir eser yazan bir kişi, nasıl İsa'nın Havarisi olabilir? Bazı Müslüman ilâhiyatçılar bile bu "incil" in sahte olduğunu kabul ederler (1) .



Buna rağmen tarihçiler bu eseri birkaç defa neşretmişlerdir; en son defa 1977 senesinde, elyazmasının fotokopisi ile birlikte Fransızca'ya tercüme edilerek Paris'te neşredilmiştir ki, bugün en iyi baskısı budur; isteyen herkes onu okuyabilir. Fakat bu eser hiçbir zaman hakiki bir incil olarak veya eski bir eser - bilhassa İsa'nın şakirtlerinden olan biri tarafından yazıl*mış olan bir eser olarak kabul edilmemiştir; daha çok edebi bir nevi ucube olarak okunur. Birçoklar bu eseri bir "roman" olarak nitelendirmektedirler.



Şimdi, ingilizceden tercüme edilen bir Türkçe çevrisi de mevcuttur; 372 sayfa, İstanbul, tarihsiz (1987?)



Şunu da ilâve etmeliyiz ki, bazı kişilere göre 325 senesin*de İznik'te toplanan Konsil'de bazı İncil'ler, ve bu arada "Barnaba incili" de yasaklanmıştır. Gerçek şudur ki, daha yukarıda belirtildiği gibi, İznik Konsilinde M.İsa'nın şahsiyeti tartışıl*mıştır, fakat hangi İncil'in geçerli sayılacağından hiç söz edil*memiştir bile.



(1) Örneğin: Dr. Gulami Cilani Bark (Pakistan, 1945); Abbas Mahmut el-Akkad (1961); Süleyman Sahit (1974); Prof.E.R.Hambye (New-Delhi, 1975); Prof.Muhammed Yahya el-Haşimi (Rabitat al- Alem al- İslam" 1977).

Cevap : Barnaba İncili Nedir?
 

B. Barnaba İncili Hakkında


İncil nüshalarından aslına en yakın olanı.

On iki Havari'den biri olup olmadığı ihtilaflı olan Barnaba, aslen Kıbrıslı olup Yahudi bir aileden doğmuştur. Asıl adı Joseph (Yusuf)'tur. Barnaba ise "teselli oğlu" anlamında ona sonradan verilmiş bir lâkaptır.

Hz. İsa'nın tebliğini yaymaya çalıştığı üç yıllık süre içerisinde zamanının büyük bir kısmını onun yakın takipçisi olarak geçirmiştir. Hz. İsa'dan öğrendiklerini ve duyduklarını bir kitapta topladığı bilinmektedir. Bu kitaba, onun adına izafeten "Barnaba İncili" denilmekte, ancak, kitabını ne zaman yazdığı kesin olarak bilinememektedir.

Barnaba İncili M.S. 325'e kadar İskenderiye kiliselerinde kabul edilmiştir. İsa'nın doğumundan sonraki birinci ve ikinci asırlarda, Tevhidi desteklemiş olan İraneus'un (M.S. 120-200) yazılarında elden ele dolaşmıştır. M.S. 325'te meşhur İznik Konsülü toplandı. Teslis akîdesi, Pavlos Hıristiyanlığının resmi doktrini olarak ilân edildi. Kilisenin resmi İncilleri olarak Matta, Markos, Luka ve Yuhanna İncilleri seçildi. Barnaba İncili de dahil geri kalan bütün İncillerin okunması ve elde bulundurulması yasaklandı. Barnaba İncili hakkında sürdürülen bu yasaklama kararları, ileriki tarihlerde de devam etti. M.S. 366'da Papa Damasus'un M.S. 304-384'te, İncil'in okunmaması için bir karar çıkarttığı söylenmektedir. Bu karar M.S. 395'te ölen Kaesaria Piskoposu Gelasus tarafından da desteklendi. Onun Apokrifal kitaplar listesinde Barnaba İncili de vardı. Apokrifa, basitçe "halktan gizlenmiş" demektir. Papa'nın, yasaklanmış kitaplar listesine Barnaba İncili'ni de almış olması, en azından, İncil'in varlığını göstermektedir. Ayrıca Papa'nın, M.S. 383'te Barnaba İncili'nin bir kopyasını ele geçirdiği ve kendi özel kütüphanesinde sakladığı da bir gerçektir.




Barnaba İncili hakkında çıkartılan bütün bu yasaklama kararları ve İncil'in okunmaması için alınan tedbirler pek başarılı olamadı. İncil, günümüze kadar varlığını sürdürdü. Onun günümüze kadar gelmesini sağlayan Fra Marino adında bir keşiş olmuştur. Şöyle ki:

Barnaba İncili'nin İngilizce çevirisinin yapıldığı el yazması, Papa Sextus(1589-1590)'ta bulunuyordu. Sextus, İncil'den geniş çapta faydalanmış olan İraneus'un yazılarını okuduktan sonra İncil ile yakından ilgilenen Fra Marino ile arkadaş oldu. Birgün Marino, Sextus'u ziyarete gitti. Birlikte öğle yemeği yediler. Yemekten sonra Papa uykuya daldı. Keşiş Marino, Papa'nın özel kütüphanesindeki kitapları gözden geçirmeye başladı ve Barnaba İncili'nin İtalyanca el yazmasını ele geçirdi. İncil'i elbisesinin yeni içerisine gizleyerek oradan ayrıldı ve Vatikan'a geldi. Bu yazma, daha sonra, Amsterdam'da büyük bir ün ve otorite sahibi, hayatı boyunca bu esere büyük bir değer verdiği bilinen bir şahsa ulaşıncaya kadar elden ele dolaştı. Onun ölümünden sonra da Prusya Kralı temsilcisi J.E. Kramer'in eline geçti. 1713'de Kramer bu yazmayı, kitaplar uzmanı meşhur Savoy'lu Prens Eugen'e takdim etti. 1738'de, kütüphanesi ile birlikte bu yazma da Viyana'daki Hofbibliothek'e nakledildi ve halen oradadır. Erken kilise tarihçilerinden önemli bir zat olan Toland, bu yazmayı incelemiş ve ölümünden sonra 1747'de basılmış olan muhtelif çalışmalarında ona atıflarda bulunmuştur. İncil hakkında şöyle der: "Bu, tıpkı kutsal bir kitap görünümündedir."

Barnaba İncili'nin İtalyanca el yazması Canon ve Mrs. Ragg tarafından İngilizce'ye çevrildi ve 1907'de Oxford Üniversitesi matbaasında basıldı ve yayımlandı. İngilizce çevirinin hemen tamamı aniden ve gizemli bir şekilde piyasadan kayboldu. Bu çeviriden yalnız ikisinin varlığı bilinmektedir: Biri British Museum'da, diğeri de Washington Kongre Kütüphanesi'ndedir. Kongre Kütüphanesi'nden kitabın bir mikro-film kopyası ele geçirildi ve İngilizce çevirinin yeni bir baskısı Pakistan'da yapıldı. Bu baskının bir kopyası, gözden geçirilmiş yeni bir baskı amacıyla kullanıldı.

Barnaba İncili yirminci yüzyılın başında, Mısır'da, Dr. Halil Seâde tarafından Arapça'ya çevrilmiş ve esere bir de mukaddime yazılarak Muhammed Reşid Rıza tarafından da neşredilmiştir.

Son zamanlarda ülkemizde de İncil'in izlerine rastlandığı ve üzerinde bazı çalışmaların yapıldığı bilinmektedir: Bunlardan biri, Abdurrahman Aygün'ün "İncil-i Barnaba ve Hz. Peygamber Efendimiz Hakkındaki Tebşîrâtı" isimli basılmamış eseridir. Eser 1942'de yazılmıştır.[6] Yine 1984'te Hakkari civarında bir mağarada, Ârâmî dilinde ve Süryânî alfabesi ile yazılmış bir kitap bulunduğu ve bunun Barnaba İncili olduğu, yurt dışına kaçırılmak istenirken yakalandığı da bilinmektedir. [7] Ayrıca, "Barnaba İncili" adıyla Mehmet Yıldız tarafından İngilizce'den dilimize çevrilen bir eser de 1988 yılı içerisinde Kültür Basın Yayın Birliği tarafından neşredilmiştir.

Barnaba İncili'nin diğer dört İncil'den ayrıldığı en önemli noktalar şunlardır:
1. Barnaba İncili, Hz. İsa'nın ilâh veya Allah'ın oğlu olduğunu kabul etmez.
2. Hz. İbrahim'in kurban olarak takdim ettiği oğlu Tevrat'ta belirtildiği ve Hıristiyan inançlarında anlatıldığı gibi İshak değil, İsmâil (a.s.)'dır.
3. Beklenen Mesih Hz. İsa değil Hz. Muhammed'dir.
4.Hz. İsa çarmıha gerilmemiş, Yahuda İskariyoth adında biri ona benzetilmiştir