ForumSinsi - 2006 Yılından Beri - İç Mimarlık-İlkçağda

Yaşamaya elverişli, korunaklı ve kalıcı bir iç düzen yaratma çabası tarihte ilk kez tarımsal yerleşik düzene geçişle birlikte başladı. Yerleşik düzene geçmeden önceki göçebelik döneminde insanlar çadırlarda yaşarlardı. Çadırlarını kilim, halı, hasır ve örtü gibi toplanıp taşınması kolay eşyalarla döşerlerdi.

Arkeolojik kazılardan anlaşıldığına göre Eski Mısır'da evler kerpiçten ya da pişmiş
tuğladan yapılırdı. Masa, koltuk, yatak gibi bugün bildiğimiz türden eşyalar olmadığından, bez ya da hayvan derileriyle kaplı, çeşitli boyutlarda pişmiş topraktan yapılmış tabla ve setlerden yararlanılırdı. Evlerin tabanı da topraktı. Sandalye, masa türünden taşınabilir mobilya yapımına İÖ 20001600 yıllarında başlandı. Ne var ki, o dönemde mobilya ya da vazo, çanak çömlek türünden süs eşyaları ancak varlıklı kimselerin evlerinde ve saraylarda bulunurdu. Firavunların saraylarında duvarlar ve taban nilüfer, papatya, çeşitli kuş ve hayvan desenleri ya da parlak san, gri, beyaz, siyah ve kırmızı renklere boyanmış ahşap panolarla süslenirdi {bak. ESKİMlSIR).

Mezopotamya'da Sümer, Asur ve Babil uygarlıkları döneminde evler kerpiçten yapılırdı. Evlerin orta bölümünde bir büyük oda ve onu çevreleyen, üstü kapa lı ya da açık bırakılmış odalar bulunurdu. Palmiye ağacından yapılan kapı çerçeveleri, kötü ruhları kovacağı inancıyla, kırmızıya boyanırdı. Varlıklı kimselerin evlerinde ve saraylarda tunç ve fildişinden yapılma süs eşyaları vardı {bak. Babîl ve Asur Uygarliklari).

Med ve Pers uygarlıkları döneminde saraylarda duvarlar sırlı ve mineli çinilerle, tavan canlı renklerle resimlenerek süslenirdi {bak. MEDLERve Persler). Eski Yunan ve Girit Adası'nda gelişen Minos uygarlığı döneminde süsleme sanatı doruğuna ulaşmıştı. Girit Adası'ndaki Knossos Sarayı'nda yapılan kazılarda, o çağda insanların nasıl yaşadıklannı açıklayıcı kalıntılar bulundu. Saray duvarlan çeşitli insan ve hayvan figürlerinden oluşan fresklerle, günlük yaşamı, av ve spor sahnelerini betimleyen kabartmalarla bezenirdi. İç bölümlerin süslenmesinde, doğayı canlandıran çeşitli kuş ve çiçek desenleri kullanılır, tabanda siyah beyaz ya da renkli mozaiklerden yapılma desenler yer alırdı {bak. Fresk).
O dönemde kullanılan mermer, pişmiş toprak, gümüş ve fildişinden yapılmış sandalye, koltuk, divan, sandık, çekmece gibi eşyaların bir bölümü günümüze kadar ulaşabilmiştir. Zarif sütunlar, tann, yarı tann ve mitolojik kahramanların mermerden oyulmuş heykelleri saray ve tapınaklarda en çok kullanılan süs öğeleriydi {bak. Eski Yunan; Heykel).

Romalılar ise mimarlık, dekorasyon ve mobilya yapımında Yunanlılar'ı taklit etmekle yetindiler. Sütunlar, duvar panoları, freskler ve mozaiklerle donatılmış evlerini ve saraylarını, görkemli ve lüks bir yaşam sürdüklerini gösteren geniş divanlar, renkli ipek yastıklar, Mısır'dan ve Çin'den gelme altın, gümüş, ipek işli halılar, gümüş, altın, tunç ve fildişinden yapılma heykelcikler ve vazolarla süslerlerdi. Fresklerde ve çanak çömlekte en çok göze çarpan desenler defne ve zeytin dalları, asma yaprağı, üzüm salkımı

motifleri, kartal, aslan, koç ve efsanelerde adı geçen hayvan figürleriydi. Doğu ülkelerinden getirilen değişik renk ve nitelikteki mermerler önemli bir yapı gereciydi. Romalılar cam işçiliğinde ileri bir düzeye ulaşmış olmakla birlikte, o dönemde cam pahalı bir gereç olduğundan yalnızca varlıklı kimselerin evlerindeki pencerelerde kullanılırdı. Bu evlerin bazılarında resim galerileri bulunurdu.