ForumSinsi - 2006 Yılından Beri - Tebliğde Zorunlu Bulunması Gerekenler/ Danıştay Kararları

VUK : 102

Dairesi : Dördüncü Daire

Karar Yılı : 1996

Karar No : 4259

Karar Tarihi : 18/11/1996

Esas Yılı : 1995

Esas No : 5229

Karar Metni

Tebliğ Evrakında, Tebliğin Muhatabı İle Birlikte Tebliği Yapan Görev-

Linin Kimlik Bilgilerinin De Bulunmasının Zorunlu Olduğu, Bu Şekilde

Yapılmayan Tebliğin Geçerli Kabul Edilemeyeceği Hk

1991 yılı işlemlerinin incelenmesi sonucu saptanan matrah farkı üzerinden davacı adına re'sen gelir vergisi ve geçici vergi salınmış, kaçakçılık cezası kesilmiştir. İstanbul 8. Vergi Mahkemesinin 16.6.1995

günlü ve 1995/1035 sayılı kararıyla; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 7/1 inci maddesinde, dava açma süresinin özel kanunlarında ayrı gösterilmeyen hallerde vergi mahkemelerinde otuz gün olduğunun belirtildiği, olayda davaya konu vergi ihbarnamelerinin davacının bilinen adresinde 19.1.1994 tarihinde tebliğ edilmesine karşın, en geç

18.2.1994 tarihine kadar açılması gereken davanın süresinden sonra 21.2.1994 tarihinde kayda giren dilekçeyle açıldığının anlaşıldığı gerekçesiyle, davanın süreaşımı nedeniyle reddine karar verilmiştir.

Davacı, 19.1.1994 tarihinde düzenlenen ihbarnamelerin kendisine 20.1.1994 gününde tebliğ edildiğini ve davanın süresinde açıldığını ileri sürerek kararın bozulmasını istemektedir. 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 93 üncü maddesinde, tahakkuk fişinden gayri, vergilendirme ile ilgili olup, hüküm ifade eden bilumum vesikalar ve yazıların adresleri bilinen gerçek ve tüzel kişilere posta vasıtasiyle ilmühaberli taahhütlü olarak tebliğ edileceği, şu kadar ki ilgilinin kabul etmesi şartiyle tebliğin daire veya komisyonda yapılmasının caiz olduğu açıklanmış, aynı Kanun'un 102 nci maddesinde de, tebliğ olunacak evrakı muhtevi zarfın posta idaresince muhatabına verileceği ve keyfiyetin muhatap ile posta memuru tarafından taahhüt ilmühaberine tarih ve imza konulmak suretiyle tespit olunacağı, 107 nci maddesinde ise, Maliye Bakanlığının tebliğleri posta yerine memur vasıtasıyla da yaptırtmaya yetkili olduğu, bu madde hükmünün uygulanmasında da bu kısımdaki tebliğ esaslarına uyulacağı belirtilmiştir.

Vergilendirme ile ilgili olup hüküm ifade eden vesikaların ve yazıların, bu arada doğal olarak da ihbarnamelerin tebliğinin nasıl yapılacağını düzenleyen yukarıdaki tebliğ usullerinin hepsinde ortak

olan koşulun, tebliğ evrakının teslimi esnasında tebliğ yapılan muhatap ile tebliği yapan memurun, tebliğ evrakını birlikte tarih koyup imzalamaları olduğu, ancak bu koşula uygun düzenlenen tebliğ evrakının hüküm ifade edeceği anlaşılmaktadır. Yasanın öngördüğü koşulları taşımayan bir tebliğ evrakındaki tarihe itibar edilmesi mümkün olmayıp bu durumda söz konusu evraktaki tarih yerine ilgilisinin belirttiği tarihin, gerçek tebliğ tarihi olarak

dikkate alınması ve sürelerle ilgili değerlendirmelerde bu tarihe itibar edilmesi gerekmektedir. Olayda davacı adına re'sen yapılan tarhiyata ilişkin olarak sayılı vergi/ceza ihbarnamelerinin, davacının bilinen adresinde tebliğine ait tebliğ alındısında teslim tarihi olarak 19.1.1994 tarihinin yazılıp teslim alan kısmında ise A.Selami Yılmaz adı ve imzasının bulunduğu, ancak teslim eden veya tebliği yapan kısmında ise hiç bir isim veya imzanın veya sicil numarasının bulunmadığı, ayrıca tebliğin elden yapıldığına dair bir açıklayıcı bilginin de yer almadığı görülmektedir. Bu durumda söz konusu tebliğin, kanunun aradığı koşullara uygun yapılmadığı anlaşıldığından, dava süresinin hesaplanmasında bu tarih yerine davacının dilekçesinde gösterdiği tarihinin

dikkate alınması halinde davanın 2577 sayılı Kanun'da öngörülen esaslara uygun olarak süresinde açıldığı belirlenmektedir. Bu nedenle, davacı temyiz isteminin kabulü ile İstanbul 8.Vergi Mahkemesinin 16.6.1995 günlü ve 1995/1035 sayılı kararının, bozulmasına karar verildi. (MT/ES)

(DAN-DER; SAYI:93)