![]() |
Bitki Anatomisi ( Çiçek ) - Çiçeğin Anatomisi
Bitki Anatomisi ( Çiçek ) - Çiçeğin Anatomisi
Bitki Anatomisi ( Çiçek ) - Çiçeğin Anatomisi Bitki Anatomisi - Çiçek Çiçek Tohumlu bitkilerin üreme organı olan çiçeğin görevi, aynı bitkinin bütün özel*liklerini taşıyan yeni bitkilerin gelişeceği to*humları üretmektir. Bu nedenle, çiçekleri incelerken organın bu temel görevini hiçbir zaman unutmamak gerekir. Nitekim bazı bitkilerin, örneğin atatürkçiçeğinin çiçek san*dığımız bölümleri bu anlamda gerçek birer çiçek değildir; ortada kümelenmiş küçük sarı çiçekleri çevreleyen parlak kırmızı renkli özel yapraklardır. Bürgü ya da brakte denen ve ilk bakışta çiçeği andıran bu biçim değiştirmiş yapraklara daha başka birçok bitkide rast*lanır. Bir botanikçi gözüyle çiçek, tohum üreti*miyle ilgili bütün organları içeren karmaşık bir yapıdır; dolayısıyla yalnızca tohumlu bitki*lerin çiçeği vardır. Nitekim bitkiler âlemi de kabaca çiçekli ve çiçeksiz bitkiler olarak iki büyük gruba ayrılır. Açıktohumlu bitkilerin çiçeği çok belirgin olmadığından ve bildiğimiz çiçeklere pek benzemediğinden, çiçekli bitki*ler dendiğinde daha çok kapalıtohumlular anlaşılır. Yaprakyosunları, ciğeryosunları, kibritotları, atkuyrukları ve eğreltiotları ise çiçeksiz bitkilerdir. Çiçek dendiğinde hemen herkesin aklına kırlarda, çayırlarda, ormanlarda kendiliğin*den yetişen alımlı kır çiçekleri ya da insan eliyle yetiştirilen gösterişli bahçe ve saksı çiçekleri gelir. Oysa "çiçek" terimi yalnızca iri ve renkli taçyaprakları, güzel kokularıyla tanıdığımız süs çiçeklerini kapsamaz; ilk ba*kışta çiçeksizmiş gibi gözüken pek çok bitki*nin de çiçekleri vardır. Örneğin çayırları kaplayan yeşil otların çoğu ve tarlalarda yetiştirilen buğday, arpa gibi tahıllar da çiçek*li bitkilerdir. Hepsininki badem, kayısı, kiraz gibi meyve ağaçlarınınki kadar alımlı olma*makla birlikte, bütün öbür ağaç ve çalılar da çiçek açar. Meşe ağacının pek göze çarpma*yan küçük, yeşil tırtılları ya da akçaağaçlann minicik sarımsı salkımları birer çiçektir ve hepsinin görevi tohum üreterek bitkinin soyu*nu sürdürmesini sağlamaktır. Bir Çiçeğin Bölümleri
Tohum Nasıl Oluşur? Çiçek tozları tepeciğin üstüne konduktan son*ra büyümeye başlar ve her çiçek tozu taneciği, yani erkek üreme hücresi kök gibi ince bir borucuk geliştirerek dişiorganın boyuncuğundan yumurtalığa doğru uzatır. Bu borucuklardan her birinin içinde iki tane çekirdek vardır. Borucuk uzayarak yumurtalığa ulaştığında kopar ve içindeki hücre çekirdekleri serbest kalır. Böylece çekirdeklerden biri yumurta*lıktaki bir tohum taslağının yumurta hücresiy*le birleşerek tohumu, öbür çekirdek de aynı tohumtaslağındaki başka bir hücreyle birleşe*rek tohumun çimlenmesi için gerekli besin deposunu oluşturur. Bu olaya döllenme de*nir. Demek ki, erkek ve dişi eşey hücrelerinin birleşmesiyle oluşan her tohumda bir bitki embriyonu ve gelişecek yeni bitkinin kök salıncaya kadar beslenmesine yetecek ölçüde besin deposu vardır. Bu tohumun üstü fasulye tanesinde olduğu gibi ince bir zarla ya da kiraz çekirdeğinde olduğu gibi odunsu ve sert bir kabukla örtülüdür Tozlaşma konusunda unutulmaması gere*ken en önemli nokta, her bitkinin yalnız kendi türünden bir bitkiyi dölleyebileceğidir. Eğer bir bitkinin çiçek tozları başka türden bir bitkinin örneğin buğdayın çiçek tozları bir elma ağacının çiçeklerine taşınırsa ağaç elma vermez. Tohumlar gelişirken, bunları barındıran yumurtalık da değişime uğrayarak bir meyve*ye dönüşür. Meyve çok çeşitli yöntemlerle tohumların daha uzak bir alana yayılmasını sağlar; böylece bütün tohumlar anaç bitkinin dibine düşerek onun besinini bölüşmemiş olur. Çiçeklerin Sınıflandırılması Botanikçiler çiçekli bitkileri çiçeklerinin özel*liklerine göre sınıflandırırlar:
Bitkilerin sınıflandırılarak familya, cins ve türlere ayrılmasında çiçeğin yapısı, yani çeşitli bölümlerinin nasıl bir düzen içinde yerleştiği çok önemlidir. Oysa çiçeğin rengi ve büyüklü*ğü iklime, toprağın bileşimine ve öbür çevre koşullarına bağlı olarak değişebildiği için sı*nıflandırmada fazla önem taşımaz. Bu yüzden bitkilerin sınıflandırılmasında botanikçilere yardımcı olan en önemli ayrıntılar çanak yaprakların, taçyaprakların, erkekorganların ve dişiorganların sayısı ile düzenleniş biçimidir. Çiçeklerin çiçek sapı üzerindeki konumu da sınıflandırma açısından önemli özelliklerden biridir; çünkü çiçeklerin yerleşme biçimi he*men her bitkide değişir. Örneğin menekşe ve nergiste her sapın ucunda tek bir çiçek açar. Oysa elma ağacı ve hüsnüyusuf gibi bazı bitkilerde çiçekler sapların tepesinde kümeler halinde bulunur. "Çiçek durumu" denen bu kümelenmenin değişik biçimleri vardır. Örne*ğin yüksükotu ve aslanağzı gibi bazı bitkilerin çiçekleri kısa birer sapla ana eksene bağlana*rak salkımlar oluşturur. Buğdayda ana eksene sapsız bağlanan çiçekler başak denen sık bir salkım biçimindedir. Maydanoz gibi bazı bit*kilerde ise çiçekler sapın tepesinde şemsiye biçiminde kümelenir. Çok sayıda küçük çiçeğin bir araya gelerekbileşikgiller (Compositae) familyasında top*lanmıştır. Bu bitkilerde tek bir çiçek gibi görünen yapı, aynı çiçektablasının üzerinde özel bir düzene göre yerleşmiş yüzlerce küçük çiçekten oluşan bir çiçekler topluluğudur. Bir papatyayı yakından incelerseniz, çiçek başı*nın ortasında sarı bir küme, çevresinde de taçyaprakları andıran beyaz yapraklar görür*sünüz. Aslında ortadaki yoğun kümede yüz*lerce minicik sarı çiçek bir araya toplanmıştır; bunlara tüpsü çiçek denir. Tüpsü çiçekleri çevreleyen beyaz yapraklardan her biri de birer dilsi çiçektir. Bileşikgillerdeki bu çiçek yapısı tozlaşmayı çok kolaylaştırır. Bir arının tam açılmış bir papatya çiçeği üzerinde dola*şırken bu minicik çiçekçiklerden pek çoğunu tozlaştırmaması hemen hemen olanaksızdır. Çiçeklerin Yararları Çağımızda fabrikalarda yapay olarak üretilen kokular giderek doğal çiçek kokularının yeri*ni almaktaysa da, çiçekler bugün bile parfüm sanayisinin önemli hammaddeleridir. Lavan*ta, kekik ve biberiye esansı ile gülyağı büyük ölçüde bu bitkilerin çiçeklerinden elde edilir. Haşhaştan elde edilen afyon tıpta kullanılan güçlü bir uyuşturucudur. Safran çiçeklerinden sarı renkli bir boyarmadde elde edilir. Baha*rat olarak kullanılan tarçın da tropik bir ağacın çiçek tomurcuklarıdır. Çok değerli bir besin olan balı arılar çiçeklerin balözünden yaparlar. Alımlı renkleri, görünümleri ve kokularıyla doğayı güzelleştirmeleri bir yana, eğer çiçekler olmasaydı insanın en önemli besin kaynaklarından olan meyve ve tohum*lar da olmazdı. |
Bitki Anatomisi ( Çiçek ) - Çiçeğin Anatomisi
Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi
Çiçek Tohumlu bitkilerin eşeysel üreme organına verilen ad. Yapı olarak çiçek; yaprakları eşeysel üremeyi sağlamak amacıyla değşinime (metamorfoz) uğramış bir sürgündür. Bu sürgünün ekseni genellikle şişerek çiçek tablasını meydana getirir. Çiçeğin çeşitli parçaları bu tablaya sarmal ya da çevrel olarak dizilir. Erselik bir çiçek genel olarak üç kısım oluşur: 1) çiçek örtüsü (Perigon=Perianth), 2) erkekorganlar (Androceum), 3) dişiorganlar (Gineceum). Bununla beraber her bitkinin çiçeğinde bu kısımlar tam olarak bulunmayabilir. Kimi bitkilerde çiçek örtüsü yoktur. Bu örtü ya hiç oluşmamış ya da zamanla körelmiştir. Örneğin kavak ve söğüt çiçekleri böyledir. Çiçek örtüsünü meydana getiren yapraklar iki çeşittir: Çanakyapraklar en dışta bulunur. Görevi, çiçek tomurcuk devresindeyken onu korumaktır. Genellikle yeşil renklidirler. Taçyapraklar ikinci halkayı oluştururlar. Görevleri böcek ve benzeri canlıları çekerek tozlaşmayı ve döllenmeyi kolaylaştırmaktır. Bu nedenle de çoğu zaman renkli olurlar. Kimi çiçeklerin taç ve çanakyaprakları ise aynı görünümdedir. Kimi çiçeklerde çevre yaprakları ayrı ayrı, kimilerinde az çok birleşmiş hâlde olur. Çiçeğin ikinci kısmını oluşturan erkekorganlar etaminlerden (Stamen) meydana gelmiştir. Bir etaminin sap (filament) ve çiçektozu torbası (anther) olmak üzere iki kısmı bulunur. Çiçektozu torbalarında çiçektozları (polen) oluşur. Çiçektozları küçük, çoğunlukla yuvarlak, yapıları taşıyıcısına (rüzgâr, böcek, kuş vb.) göre değişen taneciklerdir. Aslınde eşeysel üremeye hizmet ettikleri hâlde, günümüzde polenlerden çok çeşitli amaçlarla (tıpta vb.) yararlanılır. Çiçektozları dişiorgana ulaştıklarında çimlenir, erkek gametlerin yumurta hücresine ulaşmasını sağlarlar. Üçüncü çiçek kısmı olan dişiorganlar en ortadadır. Dişiorganlar bir ya da daha çok sayıda tohum yaprağından (karpel) oluşurlar. Tohum yaprakları, tohum tomurcuklarını taşır. Kapalıtohumluların çiçeklerinde karpeller birleşerek "ovaryum" adını alan bir koruyucu meydana getirirler. Ovaryumun ucunda, polenleri tutmaya yarayan kısma "stigma", ovaryum ile stigma arasında kalan dar, uzun bölgeye "stilus" adı verilir. Ovaryum, stilus ve stigmadan oluşan organa "pistil" denir. Ovaryum, içinde tohum tomurcuklarını taşır. Tohum tomurcuklarının içinde embriyo keseleri bulunur. Embriyo kesesindeki yumurta hücresinin erkek gamet tarafından döllenmesi sonucunda da tohum (embriyo) teşekkül eder. Çiçekler, çeşitli kısımlarının diziliş ve yapılarına göre çok çeşitli biçim ve isimler alırlar. |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.