ForumSinsi - 2006 Yılından Beri - Kör Kuyuda Olsak Bile...

KÖR KUYUDA OLMAK

>>Günlerden bir gün, köylerden birinde, adamın birinin eşeği, kuyunun
>>birine düşmüş. Niye düşer, nasıl düşer sormayın. Eşek bu, düşmüş
>>iste. Belki kor bir kuyuydu, ağzı tahtayla kapatılmıştı.
>>Belki, üzerine de toprak dökülmüştü. Zamanla tahta çürüdü,
>>zayıfladı, toprakta biten otları yemek isteyen eşeğin ağırlığını
>>çekemedi ve "güüm!.".
>>Hayvancık saatlerce acı içinde kıvrandı, bağırdı kendi dilinde.
>>Ayıptır söylemesi, anırdı yani. Sesini duyan sahibi gelip baktı ki
>>durum kotu...
>>Zavallı eşeği kuyunun dibinde melül mahzun bakınıyor. Üstelik
>>yaralanmış.
>>Karşılaştığı bu durumda kendini eşeği kadar zavallı hisseden
>>adamcağız köylüleri yardıma çağırdı "Ne yapsak, ne etsek, nasıl
>>çıkarsak?" soruları havada kaldı.
>>Sonunda karar verildi ki kurtarmak için çalışmaya deymez. Tek çare,
>>kuyuyu toprakla örtmek.
>>Ellerine aldıkları küreklerle etraftan kuyunun içine toprak attılar.
>>Zavallı hayvan, üzerine gelen toprakları, her seferinde silkinerek
>>dibe doktu.
>>Ayaklarının altına aldýığı toprak sayesinde her an biraz daha
>>yükseldi ve sonunda yukarıya kadar çıkmış oldu. Köylüler ağzı açık
>>bakakaldı.

Yasam, bazen bizim de üzerimize abanır (hatta çoğu zaman.)
Toz toprakla örtmeye çalışanlar çok olur.
Bunlarla baş etmenin tek yolu, yakınıp sızlanmak değil, düşünüp
silkinmek ve kurtulmak, aydınlığa adım atmaktır.

*KÖR KUYUDA OLSAK BİLE!..***