Ortaçağ Avrupasının Genel Özellikleri
 

Ortaçağ Avrupasının Genel Özellikleri
Ortaçağ Avrupasının Genel Özellikleri
Ortaçağ: 375’te kavimler göçüyle başlar,1453 yılında istanbul’un fethine kadar sürer.

Ortaçağ (Middleage) Milattan Sonra 5. yüzyıl ve 13. yüzyıllar arasını kapsayan zaman dilimine verilen addır. Bu kelime 17. yüzyıldan beri Avrupa tarihi sözkonusu olduğunda, kullanılmaya başlanmıştır. Bu kavram, genellikle insanların öznel bilincinde biçimlendiği için kesin başlangıç ve bitiş noktalarından söz edilemez. Ancak, bütün bu nedenlere rağmen, tarih kitaplarında Roma imparatorluğunun bölünme tarihi (M.S. 395) yada son Batı Roma İmparatorluğunun düşüş tarihi ( 476) gibi noktalar Ortaçağın başlangıcı olarak alınmaktadır. Bitiş noktaları ise, İstanbul'un fethi ( 1453); İtalyan kaşif Kristof Kolomb'un Yeni Dünya'yı ( Amerika) keşif (1492); Din savaşları olarak bilinen 30 Yıl Savaşlarını sona erdiren Westphalia Antlaşması ( 1648); Fransız Devrimi ( 1789) gibi siyasi tarihte önemli sonuçlar doğuran tarihler sayılmaktadır.

Ortaçağ kavramı tarihte ilk defa Rönesans düşünürleri tarafından geliştirildi. Bunlar kendi dönemlerini, Ortaçağ büyük siyasal, ekonomik, kültürel, toplumsal ve sanatsal değişimlerin yaşandığı bir dönemdir.

Ortaçağın Dönemleri

1. Erken Ortaçağ
2. Yüksek Ortaçağ
3. Geç Ortaçağ.

Ortaçağın Özellikleri

1. Kamu otoritesinin bölünmesi,
2. Feodalizmden kaynaklanan ademi-merkeziyetçiliğin güçlenmesi
3. İdeolojik üstyapılara dinin egemen olması
4. Piyasa için üretim yapılmasının yaratılması
5. Burjuvazinin kent ve ülke parlamentolarında temsil edilmesinin sağlanmasıdır.