Tarihin Tanımı,Tarihi Olaylarda Sebep- Sonuç İlişkileri,Tarih Biliminin Yöntemi
 

TARİHİN TANIMI,TARİHİ OLAYLARDA SEBEP- SONUÇ İLİŞKİLERİ,TARİH BİLİMİNİN YÖNTEMİ
Tarihin tanımı,tarihi olaylarda sebep- sonuç ilişkileri,tarih biliminin yöntemi

TARİHİN TANIMIèSosyal birimlerin bir dalı olan tarih, insan topluluklarının geçmişteki yaşayışlarını, faaliyetlerini, birbirleriyle olan ilişkilerini yer ve zaman göstererek, sebep ve sonuç ilişkisine göre izleyen bilimdir.

TARİH;

İnsan topluluklarının geçmişteki etkinliklerini konu edinir.
ÞMeydana gelen çeşitli olayların sebeplerini, gelişmelerini ve sonuçlarını ele alır.
ÞZAMAN, MEKAN VE KONULARI ESAS ALARAK TARİHİ SINIFLANDIRIRIZ!!!

TARİHİ OLAYLARDA SEBEP- SONUÇ İLİŞKİLERİ:

ÞTarihi meydana getiren her olay diğerinin sebebi ya da sonucudur.
Þİnsanların sebep olduğu olayların bilgilerine erişebilmemiz ve onları doğru olarak kavrayıp yorumlayabilmemiz için belgelere ihtiyacımız vardır. Bu yüzden tarih belgelere dayanır.

TARİH BİLİMİNİN YÖNTEMİ

a)KAYNAK ARAMA

Yazısız Kaynaklar Yazılı Kaynaklar

1-Görsel Yazısız kaynaklar: 1-Kitabeler: Eski çağlardan günümüze
ÞToplumların hayatında, geç- kadar gelen çeşitli taş,deri, maden vs
mişten günümüze gelen belgeler üstüne yazılmışlardır. Çoğu köprü,
vardır. Mezar gibi eserlerde bilgi vermek üzere
ÞKalıntı adı verilen bu eserler ü- yazılmışlardır.
zerlerinde yazı olmasa da bize bu- 2-Şecereler: Bir kimsenin ya da ailenin
lundukları çağ ile ilgili bilgi verir soyunu belirtirler. Bu soy çizelgesi ge-
ler. Leneği bazı toplumlarda eski devir
ÞAyrıca evler, kaleler, köprüler lerden beri yerleşmiştir.
Vs. de bu gruba girer. 3-Yıllık, kronik ve vakayinameler :
ÞKalıntı niteliği taşımayan harita gerek yıllıklar gerekse kronikler olay
Resim, film gibi, özellikle son za ların zaman sırasına göre kaydedildiği

Manlar için önemli belgeler bulnr. Belgelerdir. Genelde resmi kayıttırlar.
Vakayinameler ise daha ayrıntılıdır.
a)Kaynak Arama

2-Sözlü Kaynaklar 4-Biyografiler: Kişilerin hayalarını
ÞSözlü haber olarak kuşaktan ku- ele alır.
Şağa aktarılan destanlar, hikayeler, 5-Seyahatnameler: Gezginlerin gezip
Fıkralar bu gruba girmektedirler. Gördüğü yerleri kaydetmeleriyle orta
Bunlar sonradan yazıya geçirilmiş- ya çıkan eserlerdir.
Tir. Yalnız bunlar ağızdan ağıza ge- 6-Hatıralar: Kişilerin, kendi şahsi ha
Çerken değişime uğradığı gibi ya- yatlarını bizzat kendilerinin ele alması
Zıyada farklı şekilde yansımıştır. –yla meydana getirdikleri eserlerdir.
7-Takvimler, fermanlar, paralar, ka
-nunlar , mahkeme kayıtları, mektuplar
gruba girmektedirler.

b) VERİLERİ TASNİF, TAHLİL VE TENKİT ETME:
1)İlk elde edilen bilgilerin tespit edilip toplanmasıdır.Daha sonra verilerin doğruluğu, zaman olarak önceliği ve yazılmak istenen eserdeki yeri göz önüne alınarak sınıflandırılır. Yapılan bu işe tasnif denir.
2)Tahlil, mevcut verilerin genel bir değerlendirilmesi, gözden geçirilmesidir. Daha önce sıraya konan belgeler burda daha ayrıntılı olarak gruplandırılır.
3)Bu aşamada tarihçinin daha titiz davranması gerekmektedir.

Herhangi bir kaynak doğrulanırken iki açıdan ele alınmalıdır;

1)DIŞ kritik: a)Kaynağın düzmece olup olmadığının
b)Ne zaman ve nerede yazıldığı
c)Eserin yada kalıntının kim tarafından yapıldığının
d)Kaynağın özgün mü, taklit mi olduğunun anlaşılmasıdır.

2)İÇ kritik: Kaynaklarının içeriğinin doğruluğunun anlaşılmasıdır.
Böylece verilen bilgilerin doğruluğu, güvenilirliği tespit edilerek o kaynağın değerlendirilmesi sağlanır.

c)TERKİP (SENTEZ):

ÞYazılırken neyi,niye,nasıl,niçin yapıldığı bilinmelidir.
ÞTeknikler iyi bilinmeli ve bu tekniklerden azami şekilde yararlanılmalıdır.

TARİHİN SINIFLANDIRILMASI:

a)ZAMANA GÖRE SINIFLANDIRMA:

1)Tarihin sınıflandırılmasında en yaygın olarak kullanılan yöntem.
2)Kronoloji ve kültür esasları ele alınarak yapılmaktadır.
3)İlk canlıya rastlandığından bu yana geçen süre ise 4 jeolojik ana zaman süresine ayrılır.
4)İnsan neslinin ortaya çıkışı ‘DÖRDÜNCÜ ZAMAN DA’ olmuştur.
5)İnsanla ilgili ilk buluntular 600 bin yıl geriye gitmektedir. Demek ki, insanlık tarihinin başlangıcı da bu kadar eskidir.
6)Yazı, tarih bilimi için önemli bir dönüm noktası kabul edilir.
7)Arkeologlar yazıdan önceki devreyi iki aşamada ele alırlar: Taş Devri, Maden Devri.

TAŞ DEVRİ:
Eski Taş devri (paleolitik):
ÞM.Ö.600.000 – 10.000 yılları arasındaki zamanı kapsar.
Þİnsanlar küçük gruplar halinde doğal barınak ve mağaralarda yaşamışlardır.
ÞAvcılık ve toplayıcılıkla karınlarını doyurmuşlardır.
ÞÇakmak taşından, kemik ve ağaçtan çeşitli aletler yapmışlar, mağaralara hayvan ve insan resimleri çizmişlerdir.

Orta Taş Devri (mezolitik) :

ÞM.Ö. 10.000-8.000 yılları arasında geçen süreyi içine alır.
Þİnsanlar yine avcılık yapmış ve doğadaki hazır yiyeceklerden yararlanmışlar, ancak bu dönemde üretime de geçmişlerdir.
ÞBesin depolama, ev yapımı , ölü gömme adeti bu zamanda ortaya çıkmıştır.
ÞAlet yapımında biraz daha gelişmişlerdir.
ÞDevrin sonlarında ateşte kullanmışlardır.
ÞAteş, insanların soğuktan ve vahşi hayvanlardan korunmalarını sağlamıştır.

Cilalı Taş Devri (Neolitik):

ÞM.Ö 8.000-5500 yılları arasını kapsar.
Þİnsanlar yaptıkları aletlerde daha ustaca davranmışlardır.
ÞÇanak-çömlek yapımına geçilmiştir.
ÞToprağın sürümü , hayvanların ehlileştirilmesi, ilk köy yerleşme alanları bu devredeki temel gelişmelerdir.

Bakır-Taş Devri (kalkolitik):

ÞCİLALI TAŞ DEVRİYLE MADEN DEVRİNE GEÇİŞ...
ÞM.Ö. 5500-2500 yılları arasındaki geçiş dönemidir.
ÞTaş aletlerin yanı sıra bakırdan aletler de yapılmıştır.
ÞTarım ve hayvancılıkta gelişmeler olmuş, yerleşim merkezleri büyümüş ve kentleşmeye doğru adım atılmıştır.