ForumSinsi - 2006 Yılından Beri - Embriyo Gelişiminde Virüslerin Etkisi

Embriyo Gelişiminde Virüslerin Etkisi

http://frmsinsi.net/attachment.php?a...1&d=1270818344

Öyle görünüyor ki, memeli DNA’sında milyonlarca yıldır kaçak yolcu konumunda gizlenmiş bazı virüsler, işsiz güçsüz birer gezgin olmanın çok ötesinde, bizler için yaşamsal olan bazı işler de üstlenmişler. Texas A & M Üniversitesi’nde yapılan bir araştırma ilk kez olarak, embriyoların şekil değiştirmesinde, rahime yerleşmesinde ve plasentanın gelişiminde bu virüslerin oynadığı önemli rolü koyunlar üzerinde göstermiş oldu.

“Endojen retrovirüsler” (ERV), genetik malzemelerini, ziyaret ettikleri canlının DNA’sıyla bütünleştiren genelde zararsız virüsler. Bu malzeme, insan dahil birçok memeli DNA’sının % 8 - % 10 kadarına karşılık geliyor. Ancak bir ‘gen deposuna’ atılı enfeksiyon kalıntılarından ibaret olmadıkları, memelilerin gelişip hayatta kalmalarında da önemli rol oynadıkları yavaş yavaş ortaya çıkmakta. Texas A & M Üniversitesi araştırmacıları, hem laboratuvar deneyleri, hem de canlı koyunlarla yaptıkları çalışmaları kapsamında, koyunlarda embriyo gelişiminde etkili olduğundan kuşkulandıkları “enJSRV” retrovirüsünü baskılayan bir ilacı koyun rahmine enjekte etmiş ve virüsün baskılandığı koyunlarda plasentanın gelişmeyerek koyunların düşük yaptığını saptamışlar.

Sonuçlarından bir tanesi, bu virüslerin gelişim için çok önemli olmanın yanısıra, plasentanın evriminde de temel bir belirleyici olabileceği yolunda. “enJSRV’lerin, küçük geviş getiricilerin evrimleri sırasında yakalandıkları enfeksiyonlardan kaynaklandığını düşünüyoruz” diye açıklıyor araştırmacılardan Tom Spencer. “Bu hayvanlar olasılıkla daha önceleri, gebeliklerini düzenlemek üzere evrimleşmiş ‘orijinal’ bir gene bağımlıydılar.

Virüs, enfeksiyon sonrasında kendini canlı DNA’sıyla bütünleştirdiğinde bu işi daha da iyi yapan bir protein üreterek, canlının kendi kalıtılabilir DNA’sının bir parçası haline geldi. Sonuç, olasılıkla bu virüse ait genleri taşıyan geviş getiricilerin daha iyi üremeleri ve genin de erken geviş getiricilerde zamanla baskın hale gelmesi olmuştu. Şimdiyse, bu virüsün gezegen üstündeki bütün koyunlarda var olduğunu biliyoruz.” İnsanda da bu retrovirüsün bir karşılığı olduğu sanılıyor. Bu, laboratuvar çalışmalarında ortaya çıkan ve HERV-W adı verilen virüs. ERV’lerin bir özelliği de, canlıyı diğer virüslere karşı koruması.

Spencer, insan genomu tarafından ‘evlat edinilmiş’ retrovirüslerin hiç birinin şu anda enfeksiyon oluşturucu karşılıkları bulunmadığını belirtiyor. Bu da bu evlatlıkların bizim için savaşı çok önceleri kazanmış olduğunun bir göstergesi. “En inanılmazı,” diyor Spencer, “yıllar sonra bugünün HIV ya da sarılık virüsü gibi öldürücü ve tehlikeli virüsleri tarafından da olasılıkla aynı mekanizmayla korunacak olmamız.” Bulgular, ERV’lerle memelilerin, ikisinin de yararına olmak üzere nasıl birlikte geliştiklerini göstermenin ötesinde, kısırlık ve enfeksiyon tedavilerine de yeni kapılar açıyor.