Azrail Güzelmiş....Mutlaka Okumalısınız.
 

Azrail Güzelmiş
Azrail Güzelmiş....Mutlaka Okumalısınız.>
> >>> > >Biraz uzun ama mutlaka okuyun...
> >>> > Onkoloji Uzmanı Dr. Haluk Nurbaki' den gerçek bir hatıradır . Biraz
> >>> > >uzun ama mutlaka okuyun. Göz yaşlarınıza hakim olamayacaksınız. Dr.
> >>> > > >Nurbaki anlatıyor:
> >>> > >Ben 40 yıllık bir kanser uzmanı olarak maddeyi aşan sayısız olayla
> >>> > >karşılaştım ve bunları, o olaya şahit olanlarla birlikte
> >>> > > >belgeleyerek özel bir arşiv yaptım.
> >>> > >Bunlardan 1976 yılında yaşanmış bir olayı size nakletmek istiyorum.
> >>> > >Kanser hastanesinde başhekimken Serap adında genç bir hanım hastam
> >>> > >vardı. Bu hastam göğüs kanserine yakalanmış ve tedavi için yurt
> >>> > >dışına gitmek istemesine rağmen, bazı formaliteler sebebiyle o
> >>> > >imkanı bulamamıştı. Serap'ı özel bir ilgiyle bizzat ben tedavi
> >>> > >altına aldım. Ve kısa bir süre sonra da iyileştiğini gördüm. Ancak
> >>> > >Serap'ın da bütün diğer kanserliler gibi ilk 5 yıllık süreyi çok
> >>> > > >dikkatli geçirmesi gerekiyordu.
> > > >Bir iş kadını olan Serap, 4 yıl kadar sonra 1 ihale için İzmir'e
> >>> > >gitmek istedi. Kış aylarında olduğumuz için uçakla gitmesi şartıyla
> >>> > > >kabul ettim.
> >> > >Maalesef bilet bulamamış ve benden habersiz bindiği otobüsün kaza
> >>> > >geçirmesi üzerine 6 saat kadar mahsur kalmış. Dönüşünden kısa bir
> >>> > > >süre sonra kanser, kemik ve akciğerine yayıldı. Serap bacak
> >>> > > >kemiklerindeki metastaz nedeniyle yürüyemez hale gelirken,
> >>> > >hastalığın akciğerdeki tezahürü sebebiyle de devamlı olarak oksijen
> >>> > >cihazı kullanıyor ve söylediği her kelimeden sonra ağzını o cihaza
> >>> > >yapıştırarak nefes almak zorunda kalıyordu. Evine gittiğim gün,
yine
> >>> > > >güçlükle
> >>> > >konuşarak:
> >>> > > >-¤¤Doktor bey,¤¤ dedi.
> >>> > >-¤¤Ben size dargınım.¤¤
> >>> > > >-¤¤Niçin?" diye sordum.
> >>> > > >-"Siz dindar bir insanmışsınız. Niçin bana da, ALLAH 'ı,
> >>> > > >ölümü,ahreti anlatmıyorsunuz?"
> >>> > > >Dini inançlarının çok zayıf olduğunu bildiğim için bu teklifi
> >>> > > >karşısında oldukça şaşırdım. O'nu üzmemeye çalışarak:
> >>> > > >-"Doktora ulaşmak kolaydır¤¤ dedim.
> >>> > > >-¤¤Parayı bastırdın mı istediğine tedavi olursun. Ancak iman
> >>> > > >tedavisi için gönülden istek duymalısın..."
> >>> > >Konuşmaya mecali olmadığından, "Ben o isteği duyuyorum" manasında
> >>> > > >başını salladı.
> >>> > > >Artık ümitsiz bir tıbbi tedavinin yanı sıra, ebedi hayatın ve
> >>> > > >saadetin reçetesi olan iman derslerimiz başlamış ve dersler
> >>> > > >"hızlandırılmalı öğretime" dönmüştü.
> >>> > >Anlattığım iman hakikatlarını bütün ruhuyla meczediyor ve arada bir
> >>> > > >soru soruyordu. Vefatına bir hafta
> >>> > >kala:
> >>> > > >-"Doktor bey,¤¤ dedi. ¤¤Ben ölürken ne söylemeliyim?"
> >>> > > >-"Senin durumun çok özel" dedim.
> >>> > >-¤¤Kelime-i Şahadet sana uzun gelir. O anı fark edince 'Muhammed'
> >>> > > >(s.a.v) sana yeter."
> >>> > >O, haliyle tebessüm ederek yine başını salladı. Çok ıstırabı olduğu
> >>> > >için Serap' a sürekli morfin yapıyor ve O' nu uyutmaya
çalışıyorduk.
> >>> > >Ben, bir iş seyahati sebebiyle bir müddet ziyaretine gidemedim.
> >>> > > >Dönüşümde annesi telefon ederek:
> >>> > >-"Serap, bir haftadır morfin yaptırmıyor. Sabahlara kadar inliyor
ve
> >>> > > >çok ıstırap çekiyor" dedi.
> >>> > >Hemen eve gittim ve iğne yaptırmamasının sebebini sordum. Aldığım
> >>> > > >cevabı hala unutamıyor ve hatırladıkça ürperiyorum:
> >>> > > >-"Ya morfinin tesiriyle ölüme uykuda yakalanır ve son nefeste
> >>> > > >"Muhammed" diyemezsem?"
> >>> > >İşte Serap, böyle bir hanımdı. Bu arada benden istihareye yatmamı
ve
> >>> > >eğer bir kaç gün daha ömrü varsa, son günü uyanık kalacak şekilde
> >>> > >morfin yaptırılmasını rica etti. Ben hiç adetim olmadığı halde cuma
> >>> > >gününe rastlayan o gece istihareye yattım ve Serap'ın acizliği
> >>> > > >hürmetine sandığım salı gününe kadar yaşayacağına dair işaret
> >>> > > >sezdim.
> >>> > > >Ertesi gün O'na:
> >>> > > >-"Hiç korkma!" dedim.
> >>> > > >-"İğneyi vurdurabilirsin."
> >>> > >Ve Serap bir veda niteliği taşıyan bu görüşmemizde son sorusunu da
> >>> > > >sordu:
> >>> > > >-"Doktor bey... Azrail bana nasıl görünecek?"
> >>> > > >-"Kızım" dedim, "O bir melek değil mi? Hiç merak etme, sana
> >>> > >yakışıklı bir prens gibi gelecektir."
> >>> > >Salı günü Serap' ın ağırlaştığı haberini alınca hemen eve gittim.
> >>> > >Ancak vefatına yetişememiştim. Ailesi tam manasıyla perişandı.
> >>> > > >Sadece Akendisine uzun müddet bakan dindar bir hanım akrabası
> >>> > > >ayaktaydı ve beni görünce
> >>> > >yanıma gelerek:
> >>> > > >-"Doktor bey, biliyor musunuz , bu evde biraz önce bir mucize
> >>> > > >yaşandı!" dedi ve devam etti:
> >>> > >-"Serap, bir saat kadar önce oksijen cihazını attı ve "yataktan
> >>> > >kalkması imkansız" denmesine rağmen kalkarak abdest aldı, iki rekat
> >>> > >namaz kıldı. Bütün ev halkı hayretten donup kaldık. Ve kelime-i
> >>> > > >şahadet getirerek vefat etmeden biraz önce de:
> >>> > >-"Doktor bey'e söyleyin" dedi, "Azrail, O' nun söylediğinden de
> >>> > > >güzelmiş."