Güneşe Lüzum Olmaz
 

Tan Taşçı
Güneşe Lüzum Olmaz Güneşe Lüzum Olmaz

Vazgeç gecenin karanlığından
Ben vazgeçtim sabah olacak
Her yeni gün bana kuvvet olacak
Kendime ördüğüm duvara karşı

Sür son
hız kaderin üstüne doğru
Dimdik olmayan yenik olacak
Düşenin dostu yok
Kendi kalktı
Son kozu elinde hazır olacak

Zor mu, bu kadar zor mu
Yaşadığım kötü günü affedip yeniye uyanmak
Olur mu, söyle olur mu
Umudunu odalara hapsedip geceye göz yummak

Bende seni o gecelerde buldum
Pişman değilim seviyordum
Sonunda karanlık bir kuyuda boğuluyordum
Kendi elini kendi tutan olmaz
Hayat bu yalnız yaşanılmaz
O karanlık kuyuya ufak bir sevgi ver
Güneşe lüzum olmaz
Güneşe lüzum olmaz
Güneşe lüzum olmaz