ForumSinsi - 2006 Yılından Beri

Merhamet ne güzel bir kelime .Merhamet boyutlu bir hayata ise can kurban.

Belki de çıldırmış dünyamızın en çok ihtiyaç duyduğu şey merhamet.

Ve merhametin kahramanı annelerimiz.
Pek çoğu itibari ile yürüyen, yaşayan, konuşan ve merhametleşen kahraman analarımız.
Bu vatana adını veren “Ana” dolu coğrafyanın fedakâr anneleri.
Belki de merhameti ruhumuza yeteri kadar yediremediğimiz için bu haldeyiz ya.
Katledilen insanlar, vahşette yırtıcıları bile hayret düşüren hadiseler, dökülen kanlar, ağlayanlar, kırık kalpler ve günümüz dünyası…
Merhamet, merhamet diye inleyen gözü yaşlılar…

Akif’in dediği gibi
Merhametin yok diyelim nefsine
Merhamet etmez misin evladına…
Diyen çığlıklar, haykırışlar…Dünyamız bir vahşet sarmalında.
İnsanlığın sükût ettiği sözde modern çağımızda.
Çözüm bekleyen sinelerin beklediği şey Rahmetin tecellisi merhamette.
Kendine merhamet çünkü insan önce kendi nefsine zulmeder, nefsin azad kabul etmez kölesi olarak.
Hilkatin dışına çıkmak zülümdür insan için. Delil ve örnekler için bakalım çevremize…
Kendine zulmeden, insanlıktan çıkan başlar kırmaya, kırmaya, dökmeye ve kesmeye..
Kesilen dökülen nedir?
İçi kara olan her şeydir ama insanlık değildir…
Belki de canavarlığın kendisidir.
Okumak… Ama neyi okumak?
Kuru kuru içilen şey midir eğitim?
Eğitim anne kalbi ile yoğrulursa, sevgiyle beslenirse, kültür ve irfanla aşılanırsa bir şey ifade eder.
Kuru diplomalar ne katar insana?
Sadece kuru bir benlik midir insanlık?
Yoksa “bende” olabilmek, küçüldükçe büyümek midir…
Ruh kalpten beslenmezse, akıldan dayanak almazsa insan neye döner?
Cevabı günlük hayatta.
Elleri öpülesi analarımız, karşılıksız sevgi değil midir?
Ve çözüm sizin şefkatli kollarınız arasında.
Sen ne güzel bir kelimesin merhamet…

Erhan Topal