Bir Anlık Değil, Boğulduğum Bilinmezlik.
 

Bir anlık değil, boğulduğum bilinmezlik.
Acısı çıkıyor sustuklarımın.

Ya hep ben fazla geldim ya da hep bir şeyler ek*** kaldı…

İyi olmanın eşiğinde, korkulara kapılıyorum anlamadığım bir biçimde…
Sebebim yok.
Belki de çok…

susup dinlediğim kadar değil
yaşayıp ağladığım kadar büyüdüm...

Sensizliğin gözyaşlarında
boğulurken kalbim...
Hıçkırıklarıma karışıyorken sevgin,
ben senin kalbine bile girememişim.

Herşeyi bitmişti , noktayı koymuştun ..

Ben mutLuydum .
Sen iLk defa bana , eskisi gibi bakmıyordun ..
Artık ben umursamıyordum .. !

sensiz, herşey değersiz.. *

Kendimi yakiyorum.
Kendimi bitiriyorum.
Deli Yüregimi yitiriyorum.
...ve gidiyorum (!)