|
Bedri Rahmi Eyüboğlu
1 Eklenti(ler)
BEDRİ RAHMİ EYÜBOĞLU http://213.243.28.24/ozel/edebiyat/img/bedrirahmie.gif 1911'de Trabzon Görele'de doğdu. 21 Eylül 1975 Pazar günü İstanbulda yaşamını yitirdi. Türkiye'nin en usta ressamlarından. Trabzon Lisesini bitirdi. Lise yıllarında öğretmeni Zeki Kocamemi'nin ilgisiyle resme yöneldi. İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümüne girdi. Nazmi Ziya Güran ve İbrahim Çallı'dan ders aldı. 1931de diplomasını almadan okulu bırakıp Fransaya gitti. Djon ve Lyon'da özel atölyelerde çalıştı. Ardından Paris'e geçti. 1933te İngiltereye gitti, aynı yıl yurda döndü. 1934'te yaptığı 30 resimle yurtiçi ve dışında sergilere katıldı. 1936da Güzel Sanatlar Akademisinden diplomasını birincilikle aldı. Aynı yıl akademinin resim bölümünde Leopold Levy'nin asistanı oldu. Ses Dergisi'nde sanat ve estetik konusunda düzenli yazılar yazdı. Şiire lise yıllarında başladı. İlk şiirleri 1932'den sonra Varlık, Yeditepe, Ses, İnsan gibi dergilerde yayınlandı. İlk şiir kitabı "Yaradana Mektuplar" 1941'de basıldı. Şiirlerinde de resimlerinde olduğu gibi halk edebiyatının zengin motiflerinden esinlendi, yararlandı. Yalın bir dille, içten lirik şiirler yazdı. ESERLERİ ŞİİR: Karadut 1948 Tuz 1952 Üçü Birden 1953 Dördü Birden 1956 Karadut 69 (1969) Dol Karabakır Dol (bütün şiirleri 1974) GEZİ: Canım Anadolu (1953) Tezek (1975) Delifişek (1975) MONOGRAFİ: Nazmi Ziya (1937) DENEME: Yaşadım (1977 ölümünden sonra) Resme Başlarken (1977 ölümünden sonra) |
Cevap : Bedri Rahmi Eyüboğlu
Bedri Rahmi Eyüpoglu Ressam, şair ve yazar olan Bedri Rahmi Eyuboğlu, 1911 yılında Giresun-Görele'de doğdu. 1975 yılında İstanbul'da öldü. Güzel Sanatlar Akademisi'nde başlayan resim öğrenimini Paris'te sürdüren Eyuboğlu, daha sonra Türkiye'ye döndü ve ölümüne kadar Güzel Sanatlar Akademisi'nde ders verdi. Yerel yaşama ilişkin gözlemlerini, yazma, kilim gibi yerel kültürel değerlerdeki malzemeyle buluşturarak tablolarına yansıttı. Tablolar ve gravürlerin yanısıra büyük boyutlu duvar resimleri, mozaik, seramik panolar yaptı. Bazı desenleri, ölümünden sonra Binbir Bedros (1977), Karadut (1979) ve Babatomiler (1979) adlı kitaplarda yayımlandı. Halk kaynağından beslenen sanat anlayışı şiirlerinin de temeli oldu. Şiirlerinde, masallardan, söylencelerden, türkülerden yararlanarak, doğa tutkusunu, insan sevgisini, yaşama sevincini, toplumsal sorunları yansıttı. Yazıları, Tezek (1975), Delifişek (1975), Resme Başlarken (1977) adlı kitaplarda toplandı BAHAR VE BİZ Yılda bir kere çıldırır ağaçlar sevincinden Rabbim ne güzel çıldırır. Yılda bir kere uzatır avuçlarını yaprak; Sevincinden titreyerek. Yılda bir kere kendini verir toprak Yılda bir kere yarılır bahçeler hazdan Rabbim ne güzel yarılır. Biz de bir kere sevinebilseydik. Çiçek açmış ağaçlar gibi çıldırasıya. Kimbilir belki bir gün sulh olunca Biz de deliler gibi seviniriz, Ağaçları ve baharı taklit ederiz Renkli bez parçalarıyla donatırız şehri Renkli ampuller asarız pencerelerden Kimbilir belki bir gün sulh olunca Biz de çatır çatır çatlarız binbir yerimizden Ağaçlar gibi. BÜYÜK ŞEHİR Bir değil hallerin beş değil Nasıl anlatsam hepsini bir bir Nasıl bağlansam sana nasıl, büyük şehir. Yüz tane kolum olsa kucaklamağa yetmez Tepeden tırnağa dudak kesilsem bitip tükenmezsin. Anten misali gerilse bütün damarlarım Nasıl duyarım semt semt bucak bucak seni Nasıl sararım? Büyük hastanelerinde yatarım insan dolu, Büyük gemilerine binerim mahşer, Hanların dolu, hamamların dolu... Gel gör ki her Allahın günü Göz göze, diz dize Tramvayda, sinemada, meyhanede, mabette. Herkes kendi murdar karanlığına gömülmüş Herkes gurbette. ÇAKIL Seni düşünürken Bir çakıl taşı ısınır içimde Bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar Bir gelincik açılır ansızın Bir gelincik sinsi sinsi kanar Seni düşünürken Bir erik ağacı tepeden tırnağa donanır Deliler gibi dönmeğe başlar Döndükçe yumak yumak çözülür Çözüldükçe ufalır küçülür Çekirdeği henüz süt bağlamış Masmavi bir erik kesilir ağzımda Dokundukça yanar dudaklarım Seni düşünürken Bir çakıl taşı ısınır içimde. ÇÜRÜMEK Her şey çürüyor canım kardeşim bu dünyada Hatıralar bile O hatıralar ki kafatasından muhkem bir yerde saklıdırlar O hatıralar ki tüyden hafif Gök mavisinden duru Etten kemikten uzaktırlar O hatıralar ki Bambaşka bir zaman içre yaşar dururlar Gel demeden gelir Git demeden giderler Nur topu gibi açıldıkları olur bazan Sonra sızım sızım sızlarlar Her şey çözülüp gidiyor bu dünyada Bir biri içinde Bir biri peşi sıra Bir tad dudakta Bir ses kulakta Sen toprakta çürürsün canım kardeşim Ben ayakta DENİZ TÜRKÜSÜ Deniz dediğin bir tarladır Gülü gül, dikeni diken, tohumu tohum Toprak gibi verimli, toprak gibi cömert Betine bereketine kurban olduğum Deniz dediğin bir tarladır Uçsuz bucaksız bir tarla Göbeği insanlarla kesilmiş Çilesi insanlarla Deniz dediğin bir tarladır Sözü pek, eli ağır Dost gibi güldürür insanı Dost gibi ağlatır. Deniz dediğin bir tarladır Anadır, babadır, kardeştir İnsan eline hasret İnsan eli değer değmez ürperir Binbir yerinden çatlar sevincinden Nesi var, nesi yok çıkarır verir, İnsan eli değmemiş denizlere bir damla alınteri Bulutlar dolusu rahmetten mübarektir. Deniz dediğin bir tarladır Bulutlar, güneşler dibindedir Gecelere gündüzler dibindedir Yıldızlar mevsimler dibindedir Zifiri karanlık güller açılır dibinde Bağlar, bahçeler kat kat, katmer katmer, deste deste Bağlar, bahçeler zifir karanlık güller İnsan eline hasret beklemekte. Deniz dediğin bir tarladır Kapılar açılır içinde kapılar Bitip tükenmeyen bereket kapıları Balıklar akıp gider bölük bölük tabur tabur Alı al moru mor sarısı sarı. ... Deniz dediğin bir tarladır Üstünde başı boş rüzgâr Gönlünce at oynatır Üstünde bir avuç tuzlu köpük İçinde milyonlarca yürek Milyonlarca öpücük Bir insan eli arar konacak Bir insan eli muhkem, sıcak Hey benim Boydan boya cömert denizlerle çevrili Güzel memleketim Bu yaz tenha denizlerinde yıkandım İnsan eli değmemiş ormanlar gibi vahşi Dağ başında unutulmuş küçük kundaklar gibi yetim. GEL VUR Bak şu güneş nasıl geliyor. Sen de öyle gel be!!!! Bak şu ışık nasıl vuruyor Sen de öyle vur be!!!! İSTİDA Yarab!. İnsan oğullarından çektiğim yeter Gökyüzünden benim hisseme düşeni ver Altına dilediğim gibi ömrümü sereyim Mendil kadar olsun tarlamı ayır Beni doyuracak ağacı göster. Rabbim!.. İnsan oğullarından çektiğim yeter Yalnız senin ellerin gezinsin ömrümde Beni yalnız sen mahkûm eyle sen azat Ve yalnız sen canımı iste benden ki Nereye saklayacağımı şaşırmadan vereyim MARİFET Marifet hiç ezilmemek bu dünyada Ama biçimine getirip ezerlerse Güzel kokmak Kekik misali Lavanta çiçeği misali Fesleğen misali Itır misali İsâ misali Yunus misali Tonguç misali Nâzım misali MAVİ GEZİ Mavi gezi bir ağaçtır Dalları deniz. Mavi gezi bir bahçedir Gülleri deniz. Mavi gezi bir gelindir Telleri deniz. Mavi gezi bir beşiktir Bebeği deniz. Bebeğimin: gözleri deniz elleri deniz dişleri deniz. Mavi gezi bir rüyadır görülmemiş. Mavi gezi bir cennettir ellenmemiş dillenmemiş. Mavi gezi bir masaldır söylenmemiş yazılmamış çizilmemiş. Mavi gezi bir mavidir, adı yok. Ağam sensiz bu mavinin tadı yok. Ağlamak yok, sızlamak yok mavi var Dünya boyunca yürek dolusu İman boyunca Allah dolusu Otur çakıllarını boya mavi yavrusu Hey betine bereketine, kalınlığına Etine buduna kurban olduğum, dibi görünen su. Bir kızım olursa adı DURUSU. SEVGİ ÜSTÜNE Bütün kitapları yakmalı Sevda üstüne ne söylemişlerse yalandır Kitaplara göre insan Karanlıkta yüzüne bin mumluk lâmba tutulmuş Gözleri, yüreği kamaşmış insandır |
Cevap : Bedri Rahmi Eyüboğlu
1 Eklenti(ler)
Bedri Rahmi Eüboğlu Türk ressam, şair, yazar (Görele, Giresun, 1911 -istanbul 1975). Sabahattin Eyüboğlu'nun kardeşi, Eren Eyüboğlu'nun eşi. Güzel sanatlar akademisi'nde başlayan resim öğrenimini Paris'te André Lhote atölyesi'nde sürdürdü. Güzel sanatlar akademisi'nde profesör olarak ölümüne kadar ders verdi. Resimlerinde yerli yaşama yönelik gözlemlerini halk sanatından (yazma, kilim vb.) gelen malzemeyle birleştirdi.. Tablolar, gravürler yanında büyük boyutlu duvar resimleri, mozaik, seramik panolar yaptı Yazmalar, kumaş üzerine baskılarla yapıtlarını geniş kitlelere ulaştırdı. Ölümünden sonra bazı desenleri BinbirBed-ros (1977), Karadut (1979), Babatomiler (1979) albümlerinde derlendi. Halk kaynağından beslenen sanat anlayışı şiirlerinin de (Dol kara bakır dol, bütün şiirleri [1974]) temeli oldu. Konuşma dilinden, deyimlerden, türkülerden yararlanan bir anlatımla doğaya hayranlığını, yaşama sevincini, insan sevgisini, toplumsal sorunları dile getirdi. Sanat ve toplum sorunlarıyla ilgili görüşlerini şiirlerle bezeli söyleşi yazılarında (Tezek [1975], Delifişek [1975], Resme başlarken [1977]) belirtti. |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.