ForumSinsi - 2006 Yılından Beri - 60'larda.. 70'lerde... 80'lerde....

1.- Arabaların emniyet kemeri, kafalıkları, ve kesinlikle hava yastıkları yoktu.

2-Arka koltuk tehlikeli değil de eğlenceliydi.

3.- Bebek yatakları ve oyuncaklar renkliydi. Ya da en azından kurşunlu, muhtelif zehirli maddeler ile boyanmıştı.

4.- Prizlerin, araba kapılarının, ilaç şişelerin ve kimyasal ev temizliyicilerinin üzerinde çocuk kilitleri yoktu...

5.- Kasksız bisiklete biniliyordu.

6.- Steril su şişelerinden değil de bahçe hortumundan yada muhtelif başka kaynaklardan su içiliniyordu...

7-Oyun oynamaya çıkmanın tek şartı hava kararmadan önce eve dönmekti.

8.Cep telefonu yoktu... ve hiçkimse nerelerde gezdiğimizi bilmiyordu. Inanılmaz!!!

9.- Okul öğlen bitiyordu... ve öğlen yemeği için evimize geliyorduk...

10-Bir sürü yaramız , kırılmış kemiğimiz, ve kırılmış dişimiz vardı, fakat hiçbir zaman birileri bu yüzden mahkemeye verilmiyordu.... Kendimizden başka kimse sorumlu değildi...

11-Bolca tatlılar ve tereyağlı ekmekler yiyorduk, ve gerçek şekerli içecekleri içiyorduk ve hiç kilo sorunumuz olmazdı - çünkü hep dışarda oynardık aktif olarak ...

12.- Dört çocuk bir limonatayı paylaşabiliyorduk... aynı bardaktan içebiliyorduk, ve kimse bu yüzden ölmüyordu.

13.- Playstation, Nintendo 64,X boxes, Vídeo oyunlarımız, 99 kablolu kanalımız, Dolby surround , Cep telefonumuz ,Bilgisayarımız, Internet de Chat odalarımız YOKTU
onun yerine ARKADAŞLARIMIZ vardı bolca!!!

14.- Yürüyerek veya bisiklet ile uzakta oturan arkadaşlarımızı ziyaret edebiliyorduk, kapılarını çalıp hatta çalmıyarak içeri girip onları oyun oynamaya çağırabiliyorduk!!!

15.- Evet dışarda, o acımasız korkunç dünyada! Korumamız olmadan! nasıl mümkün oluyordu bu?
Tek kale üzerine maç yapardık ve birisi takıma alınmadığında psikolojik travma oluşmuyordu ya da dünyanın sonu gelmiyordu

16.- Bazı öğrenciler diğer öğrenciler gibi başarılı değildi ve sınıfta kalabiliyordu. Fakat bu yüzden kimse Psikoloğa ya da Pedagoğa gönderilmiyordu. Kimsede Dislexia, konsantrasyon sorunu veya hiperaktivite yoktu, basitçe o okul yılını tekrarlıyordu.

17.- Özgürlüğümüz,üzüntülerimiz, başarılarımız, görevlerimiz vardı..ve bunlar ile yaşamayı öğreniyorduk.

.....