|
..Ve Ben Sustum..
Ve ben sustum... Gökyüzü sustu Toprak sustu Gece sustu Bir koca dünya sustu karanlikta Kara zindanlar sustu Vakit sustu Sabir sustu Ümit sustu Olanca gücüyle hayat sustu... Ah Efendim, nicedir düstüm gül ormanina Bir yanda kervanlar yürüdü, diger yanda ben.. Mavilere sürerek dilimin kandilini Daldim isiltisina güzelliklerin Yani susmalarin.. Yani hayatin... Yenilmisligime ver sessizligimi Bir rüzgara bile sözüm gecmiyor.. Efendim! Ölüm, soluklaniyor gecelerimde.. Yüzyildir soguk bir düste yatiyorum besbelli Varligim orda, varsin olsun, hissetmiyorum.. Birakip gidiyor ya, asil direncim Nerde oldugu önemli degil kuvvetin! Düslerimde kabartma sureti Sevgilinin Beni dinlemeden mi gidiyorsun Efendim? Yalniz odalarda kalmisim veya kalabalik.. Sehrin caddelerinde kendimi bulamam ki ben! Gözlerimi örter kirgin deniz, pasli su Ve kiyameti cöllerin... Ah Efendim, gül koklarim yoklugunda cagir beni Yeter ki, sefaat üfle omurgasina ruhumun O gün, susma günü yattigim keskin bicakta Ask yine.. hasret yine.. Senin yolunda adimlarim Bir kiyama sahlanir, askinda durulur... Yitirdigim düsleri buldur bana Efendim Cikmaz sokaklarinda sasirdim hayatimin! Simdi susma zamani... Sözü, Sesi Ve düsü..... |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.