Plevne Türküsü
 

Bir akşam yeni kazandığım bir kaç dostumla Tuna kıyısında gezerken kulağıma bir türküsesi geldi. Kulak vererek sordum:
-Bu ne gibi bir türküdür?
Dostlardan biri:
-Ha,işte Plevne türküsü, tarihî bir türkü söylüyorlar... Şimdi dinlersin... dedi.
Türküyü söyleyen bir çocuktu. Kahve parasına mukabil, gönlünü kazandık. Başladı çocuk:

Plevne dedikleri küçük kasaba
Rus askeri çoktur gelmez hesaba
Kesilen kelleleri almaz kasaba

Plevne'nin içinde ordu kuruldu
Osman Paşa sol yanından vuruldu
Kırkbeşbin askerle esir tutuldu

Tüfeğin ucu gümüşten işli
Sırma bıyıklarım çürüdü düştü
Dil bilmez Kazaklar başıma üştü

Giderim Balkan tükenmez
Arkama bakarım imdat gelmez

Çocuğa:
-Aferin sana, aşk olsun' dedim.
-Bahşişin varsa dahası da var.. dedi.
-İşte sana bahşiş, haydi bakalım, dahasınıda söyle.. Çocuk yine başladı:

Plevne'den toplar atıldı
İslâm Bulgar'a katıldı
Haberin olsun Sultan Hamid
Rumeliler satıldı

Çadırımız mavi beyaz
Bu sene gelmedi yaz?
Aman kâtip haller yaman
Beni başka deftere yaz

Karadeniz dalgalandı
Orta yeri halkalandı
Kör olası Damat Paşa
Moskof ile ne laflaştı?

Karadeniz akıp gider
Etrafını yıkıp gider
Sağ olası Osman Paşa
Bulgarları kırıp gider

Karadeniz akmam dedi
Ben Tuna'ya bakmam dedi
Yüzbin Kazak gelmiş olsa
Osman Paşa korkmam dedi.

Makam ile söylenmiş bu şiirin, hazin, tarihî, acıklı beyitleri bize okadar tesir etti ki, gözlerimizden yaşlar akıyordu.
-Bunlar gibi daha başka türküler var mı? diye sordum.
Çocuk sesini yavaşlatarak:
-Bir daha söylerim ama, dikkat et ki, başkaları işitmesin.. dedi.
-Hele söyle, dedim, korkacak ne var?
Çocuk yine başladı:


Ruslar Tuna'yı atladı
Karakolları yokladı
Osman Paşa'nın kolundan
Beşbin top patladı

Kanlı Tuna akar gider
Etrafını yıkar gider
Adlı şanlı Osman Paşa
Boyun eğmiş esir gider

İstanbul'dan gelir kadı
Kalmadı dünyanın tadı
Şaskın oldu zalim kadı
Deli oldu, deli kadı

Kanlı Tuna akmam diyor
Ben düşmandan korkmam diyor
Kılıcımı vermeyince
Ben Plevne'den çıkmam diyor

Olurmu beyler olur mu?
Yâver paşayı vurur mu?
Padişahın zâlimleri
Bu dünya size kalır mı?

Çocuk bu beyitleri söylerken daima etrafına bakınıyordu. Dostlarım da hayli telâş içinde idiler. Bu telâşın sebebi ne olduğunu sorunca, çocuk yavaş bir sesle:
-Böyle türküler yasaktır, sakın sakın kimseye söyleme, ziyanı dokunursa ben karışmam ha! dedi.
Dostlarımdan biri:
-Bilmiş ol ki, Ruşçuk Bulgar idaresindedir... sözünü söyledi.
Yasak olduğunu anlamakla beraber beyitlerin yazıldığına çok sevindim.

İşte efendiler, bu türkü, Türkiye tarihinin yas tutmuş yaprağıdır.Kim bilir, eğer ben, Macar oğlu kulunuz, bu Plevne beyitlerini kırk üç sene evvel işitmemiş ve saklamamış olsaydım, belki şimdiye kadar bu büsbütün unutulup giderdi. Hamdolsun ki kulağıma işittirdi... Bu mukaddes hediyeyi sizlere veriyorum.


Yazılmamış Tarihimiz - Cemal Kutay