İnsan Sevgisi Şiirleri
 

İnsan Sevgisi İle İlgili Şiirler

İnsan Sevgisi konulu şiirler

Severim Ben Seni Candan İçeri

Severim ben seni candan içeri,

Yolum ötmez bu erkandan içeri.

Nereye bakar isem dopdolusun,

Seni kanda koyam benden içeri!

O bir dilberdürür yoktur nişanı

Nişan olur mu nişandan içeri.

Beni benden sorman, bende değülüven,

Suretim boş yürür dondan içeri.

Beni benden alana ermez elim,

Kadem kim basa sultandan içeri.

Tecelliden nasib erdi kimine,

Kiminin maksudu bundan içeri.

Kime didar gönülden şule değse

Onun şulesi var, günden içeri.

Senin aşkın beni benden alıptır,

Ne şirin dert bu; dermandan içeri.

Şeriat, tarikat yoldur varana,

Hakikat, marifet, andan içeri.

Süleyman kuş dilin bilir dediler

Süleyman var Süleyman'dan içeri.

Unuttum, din-diyanet kaldı benden.

Bu ne mezhepdürür, dinden içeri.

Dinin terkedenin küfürdür işi,

Bu ne küfürdür, imandan içeri.

Geçer iken, Yunus, şeş oldu dosta,

Ki kaldı kapıda andan içeri...

Yunus Emre

Dost

Kevser havuzuna dalanlar,Ölmezden öndün ölenler

Nefsini düşman bilenler,Konar tuba dallarına

Alem düşman olur ise,Beni dost'tan ırımaya

Dost kanda ise ben anda,Düşmanlık arımaya

Dost ehli bizim ile hem,Dost burdadır bize ne gam

Yüz bin cehd ederse düşman,Dost mahfili duramaya

Düşman bana nide bile,İşim gücün dost'tan yana

Dost makamı can içinde,düşman eli eremeye

Kime kim dost kapı aça,Düşmanı elinden kaça

Yunus ağzı güher saça,Değme arif değemeye.

Yunus Emre

İnsan Sevgisi

Şiârı sevgiyle doluyken insan;

Beşerin eliyle alınıyor can.

Kâinata hükmederken her lisan,

Düşmanlık yaratan,diller perişan.

Gönülden gönüle bir yol ararken,

Mutluluk üstüne hayâl kurarken,

Dünyâ cennetinde barışmak varken,

Savaş alanında,güller perişan.

Kaynaşamıyorsa bu insan seli;

Esmiyor demektir sevginin yeli.

Tetik çekiyorsa birinin eli,

Sevgisiz büyümüş,güller perişan.

Sakatı hor görme,yoksulu koru.

İnancı hakkında isteme soru.

Kardeşlik aşkıyla yenelim zoru.

Kucaklaşamayan,kollar perişan.

Gönül bahçesinden güller derelim,

Strese,kâbusa bir son verelim.

İnsanı,en üstün varlık görelim.

Olmasın yetimler,dullar perişan.

Yolsuzu,hırsızı kovalım gitsin.

Zâlimlerin zulmü,haksızlık bitsin.

Hikmet'i diyorki;bacalar tütsün,

Yuvaları yıkan,haller perişan...

Hikmet Onaç

İnsan Sevgisi

Kız gibi bir duyguyla sevdik biz insanları

Acısını beynimize kazıdık

Yüreğimizde yeşil tuttuk aşkını,

Sevdalandık taşkınlıklarına zaman, zaman

Oturup içerledik bazan garip düşlerine

Etimizde kanattık yarasını bazan

Kız gibi bir duyguyla sevdik biz insanları

Ne inançlarına aldırdık, ne ırklarına

Aynı gözle gördük

Karayı da, akı da

Sarıyı da, kızılı da,

Kutsal kitaplardan önce onlar vardı

Ve hepsinin damarlarında dolaşan aynı kandı

Kız gibi bir duyguyla sevdik biz insanları

Ağrısına em olduk, yasına ağıt

Kutsamadık tabusal hiç bir masalını

Tapınmadık anamıza

Bizi dünyaya getirdi diye,

Ve eğilmedik önünde dokunulmazlıkların,

Ekmekten, sevgiden, gelecekten gayrı

Kız gibi

Güzel bir duyguyla sevdik biz insanları

Mehmet Sarı