Essalatu..’ Son, Uyku Nedenime
 

EssalatÜ son uyku

Esneyişlerim yüzümü haşlarken

''Fatiha’yı'' okurum bedenime

Ben Orhan Afacan GÜNE BAŞLARKEN

Çökmez değil çöker, bazen miskinlik.

Nefsime veremem asla pişkinlik

Ruhta ne sıkıntı, ne bir bezginlik

Secdeye alnımı aşkla koyarken.

Ömrü hesaplamış Cahit TARANCI.

Şebi Arus Mevlana’nın inancı.

Hayırlı bir ömür Orhan’ın kazancı.

Bu hadis aklımda Güne Başlarken

Neler bekler bugün beni bilemem

Hayırdan başka bir şey dilemem

Tedbirimi katiyen terk edemem.

Dilimde dualar Güne Başlarken..

Gecekondusunda, dairesinde.

Şehirde, ülkenin dört köşesinde

‘’Yaşama sevinci‘’ bir herkesinde

Benimle birlikte Güne Başlarken.

Güneş ilerliyor yörüngesinde.

Akşam oldu arzın bir ötesinde

Güvendeyim, Hürriyet gölgesinde

Mehmetçik nöbette şafak sayarken.

Dikkatli ol, derim çalış, dersine…

Arkadaşından önce git Mersine.

Dua ederim kalbe sine, sine

Torunum okulda Güne Başlarken.

Basitlemiş hayatı, yaşam koçu

İnternette açık tarifin uç’u

Maddeye tabilik Arifin suçu

Ahret’i de an Güne Başlarken.

‘’Gazetelerden’’ alırım maili.-

Anlatır özetle günün ne hali.

Böyle gelişti şiirin hayâlı

Şiirde, mailde Güne başlarken

Bazen hatırlarım çocukluğumu,

Okul çantamın bezden olduğunu.

Anlatamam asla mutluluğumu

Anamla, babamla Güne Başlarken.

:f108:ORHAN AFACAN