ForumSinsi - 2006 Yılından Beri - Gökyüzü Mavi Ağlar.

Ah!.. Bir gökyüzünü ağlatabilsem,
Gökyüzü mavi ağlar.
Fakat herkes gökyüzünü ağlatamaz,
Onu ancak Musab bin Umeyr’ler ağlatır.
Yıldızlara yetişilmez,
Musab yıldız bir sahabi idi.
O Musab ki, sarışın kumun sıcağında, ayağı değdiği yeri yeşerten bir çöl çiçeğiydi.
Güneşin yardımcılarıydı onlar.
Öyle ki, dâvam deyip anadan, yardan, serden geçtiler,
Şehadet şerbetini tebessümlerle içtiler.
Onlarla öğreneceğim, yaşamayı, inanmayı, sevmeyi ve ölmeyi!
O ki; sancağı taşıyordu, sırtındaki zırhıyla da Peygambere benziyordu. Ve bir müşrik,
O’nu Peygamber zannedip bir kılıç darbesiyle sağ omuzundan kesti.
Sancağı sol koluna alıyor, o da koparılıyordu.
Sancağı bırakmadı Musab! Kesik kollarının arasına alıp, göğsüne bastırmıştı sancağını.
O an, bir mızrak zırhını ve mübarek tenini delip geçti.
Ey MUSAB! Seninle ağlamayı sevdim.
Canım Şehidim!
İnancın için, herşeyini terkettin. Öyle ki, bir kefenin bile yoktu.
Ey Musab! seni ve senin gibileri, yaramıza merhem olarak saracağız.
Musab’ın vücudunu kaftanıyla, ayaklarını otlarla sardılar.
Ve Musab’ı; gökyüzü mavi mavi ağlarken defnettiler.
Gökten mavi damlalar düşüyordu. Yağan yağmurdu, veyahutta gökyüzü ağlıyordu!
O Musab’ki, sema O’nu sarıp sarmaladı ve içine aldı.
Ey Musab! Ölüm seni öldüremedi.
Öyleyse, Musab aramızda ölümsüzleşti.
Ey Gökyüzü! Bana da mavi mavi ağlar mısın?

Peygamberimize benziyordu
Musab bin Umeyr’
Müşrik ordusundan İbn-i Kâmia adında biri Peygamberimize saldırırken, Mus'ab bin Umeyr onun karşısına çıktı. Bu müşrik, bir kılıç darbesiyle Mus'ab bin Umeyr'in sağ kolunu kesti. Mus'ab bunun üzerine sancağı derhâl sol eline aldı.

Mus'ab o esnâda; "Muhammed (aleyhisselâm) ancak resûldür. Ondan evvel daha nice peygamberler gelip geçmiştir" meâlindeki Al-i İmrân sûresinin 144. âyet-i kerîmesini okuyordu. İkinci bir darbe ile sol kolu da kesilince, sancağı kesik kollarıyla tutup göğsüne bastırdı ve yine aynı âyet-i kerîmeyi okudu. Bu hâliyle kendini Peygamberimize siper yapan Mus'ab bin Umeyr'in üzerine hücum eden İbn-i Kâmia, vücûduna bir mızrak sapladı ve Mus'ab bin Umeyr yere yıkılıp şehîd oldu.

Mus'ab bin Umeyr zırh giydiği zaman, Peygaberimize benzediği için müşrikler onu şehîd edince Peygamberimizi ödürdüklerini zannetmişlerdi.

Hz. Mus'ab şehîd olunca; onun sûretinde bir melek, sancağı aldı. Mus'ab'ın şehîd düştüğünden Resûlullahın henüz haberi olmamıştı. "İleri ey Mus'ab ileri!" diye sesleniyordu. Bunun üzerine bayrağı elinde tutan melek, geri dönüp Resûlullah efendimize; "Ben Mus'ab değilim" diye cevap verince, Resûlullah sancağı elinde tutanın melek olduğunu anladı. Bundan sonra Peygamberimiz sancağı Hz. Ali'ye verdi.

Resûlullah efendimiz, Mus'ab bin Umeyr'i şehîd olmuş görünce, başı ucuna dikilerek Ahzâb sûresinden:

"Mü'minlerden öyle yiğitler vardır ki, onlar Allah'a verdikleri sözde sadâkat gösterdiler. Onlardan bâzıları şehîd oluncaya kadar çarpışacağına dâir yaptığı adağını yerine getirdi. Kimisi de şehîd olmayı bekliyor. Onlar verdikleri sözü aslâ değiştirmediler" meâlindeki âyet-i kerîmeyi okudu ve sonra şöyle buyurdu:

- Allah'ın Resûlü de şâhittir ki, siz kıyâmet günü Allah'ın huzûrunda şehîd olarak haşrolunacaksınız.