ForumSinsi - 2006 Yılından Beri

Evlerinde tavuğu kazı olan adamlar gökte şakıyan kuşların bir lokma etlerine dikip aç gözlerini; buğday tanelerinin üstüne tuzaklar kurdular.
Yüreği güüüp güp atan bir minik kuş, korkuyla çevreye bakındı. Yakınlarda bir insan veya sinmiş bir kedi görmedi. Güvenli sandığı taneciklere doğru sekti. Hem zaten kanatları vardı; yaklaşan olursa kaçar, kedi görse uçardı...
Bir tek tane alıp havalandı. En yakın ağaca tünedi. Rahattı bu dal ve mutluydu kuş. Gagasındaki lokmacığı yuttu...
Çok kolay geldi bu iş ona ve buğday çok lezzetli geldi.
Neşeli bir şarkıya başladı...

Az sonra tanelerin aynı yerde durduğunu gördü. Korkulacak bir insan veya kedi de yoktu üstelik. Saldı kendini aşağı, yakın bir yere kondu. Sekerek tanelere doğru yaklaştı. Bir buğday taneciği aldı gagasına; uçacakken çevresine bakındı, kimseler yoktu hâlâ. Vazgeçti kaçmaktan, yuttu taneyi. Bir buğday daha aldı ağzına, yine ses yoktu etrafta, onu da yuttu. Bir tane daha alırken; “ÇAT” etti bir şey! Fırladı kuş... Kanatlarını çırptı kuş... Feryat etti, çırpındı kuş; ama nafile... Çünkü kapan, kapanmıştı artık üstüne!.. Şimdi yüreği ağzında atıyor sanki içi dışına çıkıyordu...
Yaklaşan adamların adımlarını hissetti, korkudan bakışları bulandı!
“Şu kuşların hali, bankamatiklere yakalanan insanları hatırlatıyor bana, dedi adamlardan biri!.. Misal ki şu kuş, sadece bir lokma için hayatını feda ettiğini anlasaydı, aç durmaya razı olmaz mıydı?”