Hanefi Mezhebinde Orucun Mahiyeti Hakkında Genel Bilgi
 

Hanefi mezhebinde orucun mahiyeti hakkında genel bilgi



Orucun Mahiyeti


Oruç, ikinci fecirden başlayarak güneşin batışına kadar yemekten, içmekten ve cinsel ilişkiden nefsi kesmek, demektir


Oruç kelimesinin Arabçası, siyam ve savm'dır ki, nefsi tutmak ve engellemek manasındadır "Siyam" sözü, Savm'ın çoğulu olarak da kullanılır Din deyiminde "Müftırat" (oruç bozucu) denilen şeylerden nefsi gerçekten veya hükmen yasaklamak bir imsak (oruç tutmak)'tır Yanılarak ve unutarak bir şey yeyip içildiği takdirde hükmen imsak bulunmuş olacağından oruç bozulmuş olmaz Bu konu ileride açıklanacaktır


İmsak sözünün karşıtı İftar'dır Şöyle ki: Hiç oruç tutmamak bir iftar olduğu gibi, güneşin batışından sonra orucu açmak da bir iftardır


Oruçlu iken orucu bozacak bir şeyin yapılması da bir iftardır İftar eden kimseye "Muftır" denildiği gibi, orucu bozan şeylerden her birine de "Muftir" denilir Bunun çoğulu "Muftırat"dır


Ramazan-ı Şerif ayına Şehr-i Sıyam (oruç ayı) denir Ramazan bayramında, imsaka son verileceği için İd'-i Fıtır (İftar bayramı) denilir Bayram anlamına gelen İd'ın çoğulu, A'yad'dır


Ramazan orucu, Peygamberin hicretinden bir buçuk sene sonra Şaban ayının onuncu günü farz kılınmıştır Bunun farziyeti kitab, sünnet ve icma ile sabittir "Oruç size farz kılındı" (Bakara sûresi, âyet: 183) âyet-i kerîmesi bunu emretmektedir


Bu çok mübarek ve pek feyizli ibadete gereği üzere devam edenlere müjdeler olsun!