İslami Bilgiler
 

İSLAMİ BİLGİLER:


İslam, Arapça "teslim" kökünden geldiği için İslamiyet "teslim olma", Müslüman da "teslim olan insan" anlamını taşır. Bu duruma göre, Allah'a teslim olup onun emirlerini yerine getiren, İslam dinini bütün detaylarıyla birlikte kalben kabul edip, dil ile onaylayan herkes Müslüman sayılır. Zaten İslamiyet'e girişteki esas, kalben inanarak Kelime-i Şahadet getirmek, yani "Allah'tan başka ilah olmadığına ve Hz. Muhammet'in onun kulu ve peygamberi olduğuna inanırım" (Eşhedü en lâ ilâhe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abduhû ve resûluh) demekten ibarettir.


Ancak Müslüman olmak, çeşitli mesuliyetleri de beraberinde getirir. İtikat (iman), ibadet, ahlâk ve ahkâm olarak dört bölümde toplanan İslam esaslarından özellikle ilk bölüm, bu mesuliyetlerin temel taşını oluşturur. Öyle ki, sadece Kelime-i Şahadet söylenerek içine girilebilen İslam çemberi, yanlış ve uygunsuz sarf edilen tek bir sözle parçalanıverir. Eğer bu uygunsuz cümle bilinerek söylendiyse, o kişinin şuurlu olarak İslam dışı bir hayatı tercih ettiği anlaşılır ve bu tercih ancak kendini bağladığı için konumuz dışındadır. Asıl dramatik olan husus ise, farkında olmadan veya şaka yollu söylenen bazı cümlelerle bilmeksizin İslami daire dışına çıkılması, ama bu ciddi olayın bilincine varılmamasıdır. Kendini halen Müslüman sanan bu kişi olayın asıl boyutunu bilmediği için, tövbe yoluyla geri adım atmayı da aklına getiremeyecektir. Zaten her Müslüman'a ilim öğrenmenin farz oluş sebebi, örneklerine günümüzde sıkça rastlanan bu tür çarpıklıkların önüne geçebilmek içindir.


Bunca önemli sonuç doğuran ve şaka yollu söylenmesi bile sonucu değiştirmeyen bu sözler, öncelikle Kur'an ve sahih hadislerde yer alan herhangi bir hükmün çarpıtılması veya yadsınması ile ilgilidir. Örneğin, "İslamiyet 1400 yıl önce indirildiği için günümüz hayat şartlarına birebir uygulanamaz, dolayısıyla bazı hükümlerinin yeniden düzenlenmesi gerekir", " kadının mirastan yarım pay alması cinsel eşitliğe aykırıdır", " Araplar cahil olduğu ve yolda kadınlara sataştığı için örtünme emredilmiştir; ama modern toplumlarda bu şart ortadan kalktığından böyle bir zorunluluk da olamaz", "hırsızlık yapanın elinin kesilmesi, modern çağda kabul edilemez" vs gibi tarzındaki sözler bu hükümdedir (şaka yollu söylenmesi bile sonucu değiştirmeyen).


Müslüman olmanın yararı, bu dünyada Allah'ın yardımına sebep olması, ahirette de cennete konuk olmayı sağlamasıdır. Bu faydanın bedeli ise, hayatını İslam'ın çizdiği sınırlar içinde yönlendirmek, Allah'ın emirlerine uymak ve İslam'ın temel esaslarını yerine getirmektir. Eğer her Müslüman'ın uyması gereken bu temel esaslar bilinirse, yukarda verdiğimiz örnek sözlerin niye kişiyi İslam çizgisi dışına attığı daha kolay anlaşılır. Sonuçta Müslüman beyniyle ve kalbiyle "Amentü"yü, yani imanın 6 şartını kabul edip uygulayan kişiden başkası değildir.


İman'ın 6 Şartı:


1) Allah'a İman: Müslüman Allah'ın tek ve benzersiz olduğuna, Allah'ın bizleri ve canlı - cansız her şeyi yarattığına inanan kişidir. Fatiha suresinin 5. ayetinde belirtildiği gibi, sadece Allah'a kulluk eder ve sadece O'ndan yardım diler. "Sadece Allah'a kulluk etme"nin anlamı, O'nun merhametinden ümit kesmemek, azabından korkmak; ayrıca Allah'ın hayatımızdaki tüm olayların tek belirleyicisi olduğunun bilinci ile hiçbir şeyi O'na ortak koşmamaktır. Bu basit cümlede yer alan "ortak koşmama" tanımının açılımı, maddi ve manevi anlamda hiçbir unsurun onun gücüne ortak edilmemesi şeklindedir. Örneğin, günümüzde hiç kimse parayı tanrı yerine koyup ona tapmaz. Ama para kazanmayı tek hedef yapmak, onun hayattaki her sorunu çözüp her kapıyı açacağına inanmak, bir anlamda paraya tanrısal bir boyut katmak, parayı, Allah'ın hayatımızdaki tek belirleyici olma konumuna ortak etmektir. Buradaki para örneğinin yerine makam, şöhret, kişisel konum, siyasal çıkar, aşiret ya da milliyet gibi diğer maddi unsurları koymak mümkündür. Allah'a manevi anlamda ortak koşmak ise, yaşayan veya ölmüş herhangi bir kişinin aşırı sevilmesi, o kişiye duyulan sevgi ve saygının Allah'a olan sevgiyi bastırması ya da unutturması şeklinde olur.


Fatiha suresinin 5. Ayetinde belirtilen "sadece Allah'tan yardım dileme"nin anlamı, hayattaki kişisel başarılarının, çeşitli kişi ve kurumlar tarafından kendine sağlanan olanakların sadece Allah'ın izni ile olduğunu bilmektir. Bu imkanların elde edilmesinde insanın kendi çabası ve özel kabiliyetleri şüphesiz önemli bir yer tutar. Ancak bu kabiliyetlerin bile Allah'ın bir lûtfu olduğunu unutmamak gereklidir. Mümin kişi, sahip olduğu para, ev, arsa, araba gibi tüm maddi birikimlerin gerçek sahibinin Allah olduğunu, kendinin bu birikime sadece bekçilik yaptığını bilir. Bu bilinç onun şükretme duygusunu kaybettirmediği gibi, ona her an Allah'ın yardımına muhtaç olduğunu da unutturmaz.


2) Meleklere İman: Müslüman, sayıları bize bildirilmeyen bütün meleklerin varlığına inanır. Meleklere hiçbir irade gücü verilmediği için, onların tek görevi Allah'a ibadet etmek ve O'nun emirlerini anında yerine getirmektir. Ateşten yaratılan melekler, Allah'ın dilemesi sonucu, insanlar tarafından görünememe özelliğine sahiptirler. Bu, onların insanları gözetleme ve onları imtihan etme fonksiyonlarına da uygun bir özelliktir. Meleklerin sadece küçük bir bölümü bizlere ismen bildirilmiştir:


Azrail, Cebrail, Mikail ve İsrafil, dört büyük melek olarak anılır. Azrail, ölüm meleği olarak bilinir ve son nefesini verecek kişilerin canını alır. Cebrail peygamberlere mesaj getiren, Mikail yağmur, kar, rüzgar gibi tabiat olaylarını yöneten, İsrafil ise kıyamet günü Sûr denen boruyu üfleyecek olan melektir.


Kiramen Katibin, her an her insanın yanından olan, insanların yaptığı olumlu ve olumsuz bütün işleri amel defterine yazan meleklerdir. Ancak bir günah işlendiğinde hemen yazmayıp üç saat beklerler. Günah işleyen kişi bu süre içinde pişman olup tövbe ederse (ve bu tövbe Allah tarafından kabul görürse) o günahı yazmaz, aksi halde yazarlar. Amel defterinin bir özelliği de, mahşer gününde günahlarına itiraz edenlere bir belge olarak gösterilecek olmasıdır.


Hafaza (muhafaza) melekleri, insanları görünen ve görünmeyen kazalardan koruyan meleklerdir. İnanan ve inanmayan bütün insanlara yönelik bu koruma fonksiyonu, sadece Allah'ın izni süresince gerçekleştirilir. Allah'a asi olma, ya da ahlaki düşüklük, içki, zina, kul hakkı yeme gibi büyük günahları işleme durumunda bu koruma fonksiyonu kaldırılabilir.


3 - Kitaplara İman: Müslüman, Allah tarafından değişik peygamberlere sayfalar şeklinde indirilen küçük kitapçıkların yanı sıra, Hz. Davud'a gönderilen Zebur, Hz. Musa'ya gönderilen Tevrat ve Hz. İsa'ya gönderilen İncil'in varlığına ve doğruluğuna inanır. Ama sadece Hz. Muhammed'e gönderilen Kur'an-ı Kerim'e iman eder. Çünkü diğer üçü (aslı kaybolduğu için) hem insanlar tarafından değiştirilmiş, hem de her yeni kitap, bir öncekinin geçerliliğini ortadan kaldırma gayesiyle indirilmiştir. Bu sebeple, son kitap oluşu ve tek kelimesi bile değişmeden günümüze gelişi, Kur'an-ı Kerim'i tek iman kaynağı yapmıştır. Müslüman, Kur'an-ı Kerim'in içindeki hükümlerle emirlerin tamamına inanmak ve bunların hem günümüzde, hem de gelecekte uygulanabilir olduğunu kabul etmek zorundadır. Mümin kişiye, Kur'andaki kesin (muhkem) hükümler konusunda yorum yapma (tevil) yetkisi verilmemiştir. Kesin olmayan (müteşabih) bazı hükümlerin çeşitli tefsirlerde yer alan yorumlarındaki doğruluk veya hata sorumluluğu ise tamamen yazara ve ona inanan kişilere aittir. Yani filan hocanın bir ayeti yanlış tefsiri ve yorumlaması, onun sözlerine güvenip ona uyan insanları kişisel sorumluluktan kurtarmaz.


4 - Peygamberlere İman: Müslüman, ilk insan Hz. Adem ile bizim peygamberimiz Hz. Muhammet arasında gönderilen ve sayıları tam olarak bildirilmeyen bütün peygambere inanır. Elbette hayatını örnek aldığı ve emirlerini uyguladığı kişi, son peygamber oluşu sebebiyle, sadece Hz. Muhammet'tir. Her Müslüman örnek aldığı bu kişinin hayatını, en az çağdaş bir yazarın, şairin ya da liderin hayatı kadar bilmek, kendi yaşantısını bu hayat tarzına uydurmaya çalışmak, en önemlisi de Hz. Muhammet'i herkesten ve her şeyden çok sevmek zorundadır. Çünkü peygamberi ilgilendiren bu "bilme, uyma ve sevme" işlemi, Allah tarafından Kur'an-ı Kerim'in pek çok yerinde bize iletilen ilahi bir emirdir.


5 - Ahiret Gününe İman: Müslüman ahiret gününe, öldükten sonra tekrar dirileceğine ve bu dünyada yaptıklarından dolayı mahşer gününde hesaba çekileceğimize inanır. Bu inanç, yaşantısı süresince Müslüman'ı kötülük yapmaktan, haram işlemekten ve kul hakkı yemekten koruyan en önemli duygudur.


6 - Kaza ve Kadere İman: Müslüman kaza ve kadere, bu dünyada başına gelen bütün iyilik ve kötülüklerin sadece Allah'ın emriyle olduğuna inanır. (Kaza ve kader konusu "Müslüman Olmanın Mantığı" adlı bölümde geniş şekilde açıklanmıştır.)


Peygamberimizin bir hadisine dayanılarak "Amentü" olarak da adlandırılan bu temel İslamî manifestoya beyni ve kalbi ile inanıp uygulamayan kişi, diğer tavırları, konumu ve kişiliği ne olursa olsun, İslam çemberi içinde yer alamaz. "Canım, biz de Müslüman'ız!" gibi sözlerle de ancak kendini veya çevresini kandırır. Çünkü İslamiyet söze dayalı bir inanış şekli değil, kendi yaşayış biçimine ve ibadet tarzına sahip bir inanç sistemidir. Öyle ki, Müslüman kişinin uyması gereken kurallar içinde İmanın 6 şartından hemen sonra anılan "İslam'ın 5 şartı"ndan sadece biri söze dayalıyken, diğerleri mali ve bedeni çabayı gerektiren ibadet şekilleridir. Zaten İslam inancını, insan ruhunu aydınlatan bir kandile benzeten din alimleri, ibadetleri de, o kandili rüzgardan koruyan birer fanus (koruyucu cam) olarak nitelemişlerdir.


İslam'ın 5 şartı :


1 - Kelime-i Şehadet getirmek: (Sayfa başında anlamı açıklanan) Kelime-i Şehadet, Müslüman olmanın ilk şartı olduğu gibi, Müslüman kalmanın da ilk şartıdır. Çünkü Allah'tan başka ilah olmadığına inanmak, dünyada hiç kimseyi ve hiçbir şeyi Allah'tan çok sevmediğimizi ve saymadığımızı itiraf etmek demektir.


2 - Namaz kılmak: Mahşer gününde "İman"dan sonra sorulacak ilk sual olduğu için, Müslüman'ın en çok dikkat etmesi gereken ibadet şekli olarak kabul edilir. Çünkü Kur'an-ı Kerim'de namaz müminleri kötülükten, fenalıktan ve her türlü imanî sapmalardan koruyan önemli bir ibadet olarak anılır. (Peygamberimiz de namazı "dinin direği" olarak nitelemiştir.) Bu önem sebebiyle, günde 5 vakit kılınan namazın değil terk edilmesi, vaktinde kılınmaması bile ahirette önemli cezalara sebep olacaktır.


3 - Oruç tutmak: Her yıl Ramazan ayında 29 veya 30 gün tutulan oruç, Müslüman'lara nefis muhasebesi (iç hesaplaşma) yapabilme yönünde tanınan önemli bir imkandır. Ramazan ayındaki bereketin yanı sıra, sadece usulüne uygun oruç tutmak bile her Müslüman'a önemli kazançlar sağlar. (Bir hadis-i şerife göre oruçlunun konuşması zikir, susması Allah'ı anış, uykusu ise ibadet yerine geçer.)


4 - Zekât vermek: En az 96 gram (Diyanet İşleri Başkanlığı'nın son hesaplamasına göre ise 80,18 gr.) altının bedeli tutarında nakit para, satılacak mal, ziynet eşyası vs.ye sahip olan kimse İslami kurallara göre zengin sayılır. Bu parayı ilk kez elde etmesinin üzerinden bir yıl geçtikten sonra % 2,5 oranında zekât vermesi gerekir. Oturulan ev ve evde kullanılan kişisel eşyalar zekât hesabına katılmaz. Ancak araba ve kiraya verilen emlâkda, arabanın o günkü değeri ile emlâkın yıllık kira tutarı zekât hesabına eklenir. Zekat bedelleri cami, vakıf, dernek, okul, resmi kuruluş gibi tüzel kurumlara değil, ancak (Müslüman olan) fakir kişilere verilir.


5 - Hacca gitmek: Zekât verebilen Müslümanlar, yol masraflarını karşılayacak ek birikime sahip olduklarında, kendilerine hac da farz olmuş demektir. Farz olan hac ömür boyu sadece bir kere ve (Kurban Bayramı'nın da içinde yer aldığı) Zilhicce ayında yapılır. Yeterli gelir elde ettiği halde hacca gitmeyip erteleyen kimse, daha sonra para ve malını kaybedip fakir duruma düşse bile, hacca gitme sorumluluğundan kurtulamaz.


Her Müslüman'ın uyması gereken iman ve ibadet şeklini özetleyen bu iki esasın dışında, Müslümanların, yaşadığı toplum içinde "güvenilir kişi" olması da önemli bir husustur. "Güvenilir kişi" tanımlamasının açılımı, 'sözüne güvenilen, başkasının namusuna göz dikmeyen, iş hayatında aldatmayan, bilgisini başkalarıyla paylaşan, kimsenin hakkını yemeyen, toplumsal tavırlar karşısında sabırlı olan ve insanların arasını bozmaya değil bulmaya çalışan insan' şeklindedir. Aynı tanımlamanın alternatif açılımını ise, 'doğru bildiği sözü sakınmadan söyleyen, haksızlığa katlanmayan, her ortamda namusunu koruyan, iş ilişkilerinde uyanık davranan, fikrini savunmak için bilgi sahibi olmak gerektiğini unutmayan, gerektiğinde tavır koymasını bilen, kendi hakkını kimseye yedirmeyen insan' şeklinde anlamak gerekir.


İSLAMIN 54 FARZI


1. Allah Tealayı zikretmek

2. Helalinden kaznıp, yemek içmek

3. Abdest almak

4. Beş vakit namaz kılmak

5. Cünüplükten yıkanmak

6. Kişinin rızkına Allah'ın kefil olduğunu bilmek

7. Helalden temiz elbise giymek

8. Allah'a tevekkül etmek

9. Kanaat etmek

10. Nimete karşı şükretmek

11. Allah'tan gelen kazaya razı olmak

12. Allah'tan gelen belaya sabretmek

13. Günahlardan tövbe etmek

14. İhlasla Allah'a ibadet etmek

15. Şeytanı düşman bilmek

16. Ku'an-ı Kerimi kesin delil kabul etmek

17. Ölümü hak bilmek

18. Allah'ın sevdiğini sevip, sevmediğinden uzak durmak

19. Ana-babaya iyilik etmek

20. İyiliği emretmek, kötülükten sakındırmak

21. Akrabayı ziyaret etmek

22. Emanete hiyanet etmemek

23. Gücü yetenler için hacca gitmek

24. Allah'a ve Peygamberine itaat etmek

25. Günahlardan kaçıp Allah'a sığınmak

26. Müslüman idarecilere itaat etmek

27. Aleme ibret gözü ile bakmak

28. Tefekkür etmek, düşünmek

29. Dili kötü sözlerden korumak

30. Oruç tutmak

31. Kimse ile alay etmemek

32. Harama bakmamak

33. Sözünde doğru olmak

34. Kulağı, yasak şeyleri dinlemekten alıkoymak

35. İlim öğrenmek

36. Ölçü ve tartıyı doğru yapmak

37. Allah'ın azabından korkmak

38. Allah uğrunda cihad etmek

39. Allah'ın rahmetinden ümit kesmemek

40. Nefsin arzularına uymamak

41. Allah yolunda yemek yedirmek

42. Yetecek kadar rızık kazanmak

43. Zekatı vermek ve fakirlere yardım etmek

44. Hayız ve nifas hallerinde zevceye yaklaşmamak

45. Bütün günahlardan kalbi arındırmak

46. Kendini büyük görmemek

47. Büluğa ermemiş yetimin malını korumak

48. Livatadan (cinsi sapıklıktan) sakınmak

49. Beş vakit namaza devam etmek

50. Haksız yere kimsenin malını yememek

51. Allah'a eş koşmamak

52. Zinadan sakınmak

53. İçki içmemek

54. Yalan yere yemin etmemek ve yalan konuşmamak.

İslami Bilgiler
 

Dünya’nın Güneş’ten kopması


Sual: Fen kitaplarında okuduğumuz teorilere göre, (Dünya, Güneş’ten kopan ateşten bir parçadır. Zamanla soğuyarak bugünkü hâlini almıştır. Zaman da, big bang denilen büyük patlamayla başlamıştır) deniyor. Bu teori doğru mudur?

CEVAP

Bu konuda farklı teoriler vardır. Teorilerin farklı ve çok olması o kadar önemli değildir. En önemlisi, Güneş’in, kâinata nereden geldiğine dair, ciddi bir teori niye yoktur?


Güneş’e bütün dünyayı aydınlatabilen muazzam ışık ve ısı nasıl gelmiş, niye bu ışık hiç sönmüyor, ısısı da hiç eksilip bitmiyor?


Niye Dünya’nın Güneş’e olan mesafesi, dünyada canlıların yaşayacağı, yani hayat olacak şekilde ayarlıdır?


Güneş’ten kopan Dünya’nın içinde altın, gümüş, bakır, demir gibi sayısız madenler, doğalgaz, petrol nasıl oluştu? Güneş’ten koptuğu varsayılan Dünya’nın içine sıcak soğuk sular nereden geldi?


Yonca, çimen gibi sayısız otlar; gül, lale, menekşe gibi çiçekler; kabak, patlıcan, domates gibi sayısız sebzeler; çınar, meşe, çam gibi birçok ağaçlar; elma, armut, muz gibi sayısız meyveler; at, maymun, aslan gibi sayısız kara hayvanları nasıl kendi kendine oluştu?


Yılan, kertenkele, akrep, karınca, arı, salyangoz, tırtıl gibi sayısız böcekler ve sürüngenler; kartal, leylek, serçe gibi sayısız kuşlar; fok, balina gibi deniz hayvanları ve balıklar, Güneş’in ateş parçasından nasıl meydana geldi?


Bu parçanın üstünde teneffüs ettiğimiz yanıcı ve yakıcı iki gaz olan hava nasıl oluştu?


Bütün bunların hepsi, insanların faydalanmaları için yaratılmıştır.


Peki, Güneş’ten kopan ateş içinde, sayısız varlıkların yanında mükemmel bir yaratık olan bu insan, nasıl var oldu? Niçin bu konular hakkında ciddi bir teori yoktur?


Cevabı bellidir. Maksatları kâinatı Allahü teâlânın yarattığını inkâr etmektir. Bu koca kâinatın ve canlıların tesadüfen, birbirine çarpmakla, birbirinden parçalar kopmakla meydana geldiğini savunmak, teoriler çıkarmak ne büyük yanlıştır. Koca evrenin tesadüfen meydana gelmesi imkânsızken, kendileri, bir karınca, bir domates, bir buğday yapmaktan âcizken, yaratılış gerçeğini inkâr etmek çok çirkindir.