Sözlü Edebiyatın Özellikleri, Sözlü Dönemin Özellikleri
 

Sözlü Edebiyatın Özellikleri
Bu döneme ait yazılı eser yok denecek kadar azdır.

Bu dönemde Türkler, göçebeliğe dayanan günlük hayatlarında ve özellikle düzenledikleri törenlerde (sığır: av töreni; şölen: ziyafetler; yuğ: ölüm töreni) bir araya geldiklerinde “ozan”, “kam” veya “baksı” denilen şairler “kopuz” denilen saz eşliğinde “koşuk”lar ve “sagu”lar söylerlerdi.

Bu şiirler (sagu, koşuk, destan) hece ölçüsüyle söylenen ve yarım kafiye kullanılan şiirlerdir.

Anlatım söze dayanır.

Düşünce ve hayaller şiirle anlatılmıştır.

Nazım biçimi dörtlük, vezin hece veznidir.

Yarım kafiye kullanılmıştır.

Dil sadedir.

Bu ürünler düzenlenen törenlerde (sığır: av töreni; şölen: ziyafetler; yuğ: ölüm töreni) ortaya çıkmıştır.

Şiirler kopuz denilen saz eşliğinde söylenir.

Daha çok somut konular işlenmiştir.

Kahramanlık, savaşlar, tabiat ve aşk konuları işlenir.

Şairlere ozan, kam, baksı, oyun, şaman gibi adlar verilir.