|
Çocukları Küçük Kurşunlarla Mı Vururlar Anne?!
Büyümek istemiyorum anne hedef seçmektense hedef olmayi kurşunlara vurmaktansa vurulmayi seçiyorum . Doğdum ve irkildim büyüklüğü karşisinda dünyanin Gördüm ve şaşirdim açgözlülüğüne insanların. Insan insanın düşmanı mıdır? Kim kırar gönülleri, korkmaz mı ve bilmez mi insan bir gönül kıran olmayacaktır ve vurduğu silah er geç dönecektir kendine Ve insan vurdugu kadar vurulur bilmez mi? Nedameti olmayana merhamet degil lanet edilir ancak Çocuklari anne Küçük kurşunlarla mı vururlar Oysa çocuk merhamet demektir biraz İnanmaktır bir uçurtmanın değerli olduğuna bir füzeden. Bütün bilyelerimi versem, resimlerimi, topacımı Yetmez mi anne yok etmeye yeryüzünden bütün silahları Bütün oyunlarda ebe olmaya razıyım yeter ki bölmesin bir bomba rüyalarımı.. Madem savaş en çok bir çocuğun annesiz ya da babasız olması demektir, ebelenmek ve bir daha oyuna girememektir madem yakiyorum tahta atimi ve tabancamı. Oyunlarda ne askerim bundan sonra ne de pilot Söz, kullanmayacağım bundan sonra sapanımı. Sığınaklara gitmek istemiyorum anne. oynamak istemiyorum sonunda ‘elma dersem çık’ olmayan hiçbir saklambacı.. Çocuklari küçük kursunlarla mı vururlar anne Akar mı onların da kanları? “Ne çok yorulduk büyümekten soluklanalım biraz.” |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.