ForumSinsi - 2006 Yılından Beri

Yahudinin İnadı Camiyi Geciktirdi
Kanuni Sultan Süleyman, hayır eserlerinden olan Süleymaniye Camiinin yapılması için mimarbaşı Koca Sinan’a emir vermişti.
İstanbul adım adım araştırıldı ve caminin yeri ayin edildi. Fakat bir problem çıktı. Cami arsasının içinde tek odalı bir kulübe vardı. Bu kulübe bir Yahudi’nin kapısını çaldılar:
— Kulübeni padişah efendimize satar mısın?
Yahudi hiç düşünmeden cevap verdi:
— Ben evimden memnunum. Yeri de güzel. Bütün Haliç’i görüyorum. Kimseye satmaya niyetim yok.
Fiyatı yükselttiler fakat Yahudi’nin inadı tutmuştu. Bir türlü razı edemediler. Sonunda padişaha bildirdiler:
— Arsada bir Yahudi’nin kulübesi var. Satmaya yanaşmıyor. İsterseniz el koyalım, zorla alalım.
Muhteşem Süleyman başını iki yana salladı:
— Bizim görevimiz dini, mezhebi, inancı, soyu ne olursa olsun, herkesin güven içinde yaşamasını sağlamaktır. Biz rahatsızlıkları önlemek için varız, kimseyi rahatsız etmeyiz. Cami inşaatına hemen başlanmasını istediği halde başlayamıyordu. Bu da Kanuni’yi rahatsız ediyor, fakat zora başvurmuyordu. O, adalet dağıtmakla görevliydi. Adaletsizlik yapamazdı.
Sonunda Şeyhülislam’a başvurdu. Durumu bildirdi. Bu konuda İslam dininin hükmünü sordu.
Şeyhülislam hiçbir zorlama yapılamayacağını bildirdi. Çünkü mülkiyet hakkı vardı. İslam dini kimsenin malının zorla elinden alınmasına izin vermiyordu. Bu kural hiçbir şekilde çiğnenemezdi. Yahudi isterse kulübesini satmazdı. O ölse bile çocukları da satmayabilirlerdi. Çünkü İslam dini miras yoluyla malın babadan evlatlara geçmesini de güven altına almıştı.
“Yahudi’yi ikna etmekten başka çareniz yok hünkarım.” diyerek sözlerini bitirdi.
Sultan Süleyman düşünmeye başladı. İsterse bir emirle Yahudi’nin kulübesini elinden alabilir, bir emirle sürebilir, bir emirle öldürtebilirdi. Fakat böyle yaptığı taktirde İslam dininin hükmünü çiğnemiş olur, ahirette cezaya çarptırılırdı.
Kalktı, doğruca kulübenin sahibi olan Yahudi’ye gitti. Ona ve çocuklarına her türlü güvenceyi vererek onu kulübeyi satmaya razı etti. O arsada muhteşem Süleymaniye Camii yükseldi.

Kaynak: Perin, M. (Der.) (2005). Ahlak Öyküleri. Konya: Kervan Yayın Dağıtım, s. 148-151.