ForumSinsi - 2006 Yılından Beri - "Bu Ordunun Kumandanı Kim?"

Hattat Muhammed Rasim Efendi anlatır:
"Cennetmekan Üçüncü Ahmed Han'ın vefatından sonra, şöyle bir rüya gördüm: Geniş bir sahrada Ordu-yu hümayun kurulmuştu. Bir tepe üzerinde de sultanlara mahsus bir çadır, çadırın etrafında ise büyük bir kalabalık vardı. Kalabalıktan bir kişiye yaklaşıp; â??Bu ordunun kumandanı kimdir?' diye sordum. O da; â??Ahir zaman Peygamberi Muhammed aleyhisselamdır' dedi. Cehennemlik bazı kimseler bu büyük çadıra götürülüyor, buradan şefaat edilirse Cehennemden kurtuluyordu. Yine birisine; â??Peygamber efendimiz nerede bulunuyor?' diye sorduğumda; â??Tepedeki büyük çadırda' dedi...

"Biz bu zatı anlayamamışız"
Hemen çadırın yanına koştum. Çadırın kapısına vardığımda, Mehmed Emin Tokadi hazretlerini, çadırın kapısında gördüm. Şefaat isteyenleri çadırın içine götürüp, getiriyordu. Çok şaşırdım. â??Biz bu zatı anlayamamışız' diye çok üzüldüm. O anda elleri bağlı birini çadırın kapısına doğru getirdiler. â??Bu kimdir?' diye sorduğumda, â??Sultan Ahmed' dediler. Sonra çadıra yaklaşıp, Mehmed Emin Tokadi hazretlerine teslim ettiler. O da önüne düşüp çadırın içine girdiler. İçeride Peygamber efendimiz kendisine iltifat buyurdu. Çadırdan çıktıklarında Mehmed Emin Tokadi hazretleri; â??Şefaat buyurulup affolundun, müjde olsun!' diye bağırdı. Dışarıda sultanlara mahsus süslü bir at duruyordu. Mehmed Emin Tokadi hazretleri, sultanı tazim ve hürmetle çadırdan çıkarıp, bekleyen süslü ata bindirdi. Etraftakilerin tebrikleri arasında, süratle oradan uzaklaştı...
Bu rüyayı gördükten sonra ertesi gün talebelere hat dersi veriyordum. Mehmed Emin Efendi bazı günler teşrif ederdi. O gün de dershanemize teşrif etti. Hemen karşılayıp elini öptüm. Bu sırada bana; â??Hoca Efendi, akşamki seyrana ne dersin?' buyurdu. O gece gördüğüm rüyayı hatırlayıp ağlayarak ellerine kapandım. Mehmed Emin Efendi de ağladı. Sonra şükredip bana; â??Ben hayatta iken bu gibi ilahi sırları yayarak, bizim halimizi teşhir etmene rıza göstermem. Vefatımdan sonra anlatmanda bir mahzur yoktur' buyurdu.
Vefatına kadar bunu kimseye anlatmadım. Vefatından sonra güzel vasıflarını ve üstünlüğünü yad etmek bakımından yeri geldikçe naklettim ve böyle bir zatı bana tanıttığı için de Allahü tealaya şükrettim..."