Aşk Uydurduğumuz En Güzel Yalan!
 

Bir gün içimden gittin
anladım.
Nereye gittiğin değildi önemli olan...
Kiminle gittiğin
hangi havayı soluduğun
hangi şehrin
hangi sokağında yürüdüğün önemli değildi.
Sen içimden gitmiştin...
İçimde ne varsa bana ait
seninle gitmişti.....

Renklerim
ruhumdaki yaz
güneşim
gitmişti.....

Gecelerde saz çalma kokusu vardı
Sabahlar hasrete dumanlı.
Gelmeyi isterdim …ve kal dediğin sürece kalmayı.
Belki biraz… saza eğilmiş başını okşamak.
Belki biraz… sarmaş dolaş sabahlarda dudaklarına uzanmak.
Belki de… sadece kulağımı dayamak olurdu yüreğine...
Bütün saltanatım.


Sabahların hasrete dumanı bittiğinde… bir gün.
Vedalaşırdım sesiyle sazının... bir gölge gibi esmer ve üzgün.
Git dediğinde… çıkardım tuzundan öpüşlerin.
Düşerdi bıyıklarından... sevdalarım
Biterdi aşk ama… yaşanmış olurdu…
Kalmazdı böyle yarım.