Bu Şehir Küçük,Ben Küçüğüm,Dünya Küçük
 

Mevsim Sonbahar.. mevte al benili…
Dalların ucunda tek tük yapraklığımız…
Gece vakti türbesi misafir…
Asrın yoğrulduğu teknedeyiz tandırı duman…




Hatırı yaman sitayişler var serbülendlerden…
Bülbül avazını sırlamış yine..
Mısri beyitler biryana kor olmuş…

Gönül gönül diye sızlanır efkârın emzikli bebeleri…
Dayelik açlıklarıyla il gezer gezginler…

Hararet ve bürudet ..ezdad tartar bir birini…
cesetsiz kervanlar gelir zil sesleriyle…Uğuldar mazi çürümüş cenazeleriyle…
Ve ihya şahit kez kere kereliğine kerrat ile…Muhabbet iksir niyet kisvesiyle…

Hayy-be-sin’den mim-liyim heybe-sîn’e Cife-i alemin..
Bu şehir küçük.. ben küçüğüm.. Dünya küçük…
Göze görünmez bir elif var bende
benden ve bir nokta var dünyada dünyadan büyük…

Mah cemalinde kürek çektiğimiz mehtaptır hıçkırığımızın tutulan nefesi…
Genzimize kaçmış hicrandır melalimiz…Hüzün Ah hüzün..
Hüzzam bir nağmedir..memnunuz yanmaktan…
Dönmekten memnuuz…

Kırıştı zahir baharın yüzleri..
Elimizde sabah bad-ı tecelli..
Seher mahmurluğun az öncesi…
Serinlik derinliğin demincesi…
sözlüksüz sözlerin çilesi..
Hayal terzileri…Biçtiler kestiler kelimeleri…

Damı delinmiş kalıb-ı kalbin kelam yağıyor damla-dolu-boş..
Hoş..
Ürperti evvel kalemden düşmüş şebnemdir ayaz yemeden kırağı üzmeden sevinci…
Aşk..Adı od…Odu Aşk…
Çırağı çırası şulesi halesi……….……!

Perverdesi bergerdesi..
pervanesi fesi sesi debi desi debdebesi hemhemesi iniltisi lebsiz busesi…
Perdesi tulua tabi…
Varsa şems-i tabanda bir şua..
Nikaba feyyaz harebezarlar Gülizar…
Meşk çeker bu yükü… vasf-ı eda taşımaz…

Hamalıyım küfesinde dağ olsa..kefesinde vebal…
Açıl mihveri şiraze…
Ne ihtimamdır yer ile hallenmesin kederinin sağdığınla toprağımız…
Lerzeyse lerze..
Kisradan kaldı bu emare sütunlar sarnıcımızda…Başı nur ile dik hicap ile mağmur…

Uçacak bir şeyler var şu iflah olmaz yanımızdan..kalacak olanı kalmazsa da olur…
Bir kanmayan yaredir huzmesi.. bendesidir ezmesi umudun..
gelir sabr-ı sadırda asude bir yer bulur…

Ne kuyudan ne huyundan sular aktı.. akağı aktığına akacağına metruk..
ne nehirler taştı yatağından uykusuz..
ne Sina yılları var kum tanelerinde çöl bilir.. sarı ve susuz…
Beyaz ve cansız..
Cansız camsız…

Kırk katırlı hatırım…
Sen misin bu atiyenin matiyesi..
leylası leyali sırra kadem…
Bulsan tanır mı..
Bazı vuslat yanmaktır vuslatsız…
Gördüğü bir kuru ağaç har’ımın nar’ı serabım deyip mecnun sanır mı?

Bu şehir küçük ben küçüğüm dünya küçük…
Görünmeyesi bir elif var bende
benden büyük…

Bir Düş Oluyorum
"ey kör!
aç gözünü de düşlerden uyan.
simurg'u göremesen de bari küçük bir serçeyi gör.
kaf dağına varamasan bile hiç olmazsa evinden çıkıp kırlara açıl;
böcekleri kuşları çiçekleri ve tepeleri seyret.
bırak dünyanın haritasını yapmayı!
daha hayattayken bir taşı bir taşın üstüne koy.
gülleri ve bülbülleri görmeyip
gün boyu evinde oturan adam dünyanın kendisini hiç görebilir mi?"

...................................
rendekar doğru mu söylüyor ?
"düşünüyorum öyle ise varım" oldukça makul.
farendekar doğru mu söylüyor ?
"düşünüyorum öyle ise varım" oldukça makul.
fakat bundan tam tersi bir sonuç
varolmadığım bir düş olduğum sonucu da çıkar.

düşünen bir adamı düşlüyorum.
düşündüğümü bildiğim için ben varım.
düşündüğünü bildiğim için
düşlediğim bu adamın da var olduğunu biliyorum.
böylece o da benim kadar gerçek oluyor.
bundan sonrası çok daha hüzünlü bir sonuca varıyor.
düşündüğünü düşlediğim bu adamın beni düşlediğini düşlüyorum.

öyleyse gerçek olan biri beni düşlüyor.
o gerçek ben ise bir düş oluyorum.


*
İhsan Oktay Anar
'puslu kıtalar atlası'ndan