Yükseklik Korkusu Olan Şiirimden Aşağıya Bakmasın!
 

Yükseklik Korkusu Olan Şiirimden Aşağıya Bakmasın!



Kendinizi üç cümleyle anlatın yazıyordu bir ankette,


1) Ben çok yalnızım.

Yeryüzündeki tüm yalnızlıkları öksüz kalmasınlar diye sahiplenen bir aptalım.

2) Beddua benim adım.

Şiirimi cin çarptı o yüzden ağzı burnu yamuk satırlarımın.

3) Bu benim ilk intiharım.

Beynime doladığım ipe boynumu asıp, kendimi kasıklarıma doğru sarkıttım.


Üç günlük dünyada, üç satırdan ibaret kişiliğimle, üç kişilik bir aşka düşmüştüm.

Ve sadece aylar değildi 31 çeken.

Yüreğimde geleceksin diye hayallerle avutuyordu kendini bilmeden.


Otur şöyle.

Soluklan.

Soluk al ulan!

Hep acıdan benim nefesim kesilecek değil ya?

Nefes al.

Nefsini hangi yatakta bıraktıysan onu da al gel,

Daha konuşacağımız şeyler var.


Kahretsin!

Çok güzelsin.

Sakın geri gelme.

Benim onca acıma, onca yalnızlığıma, onca gözyaşıma yazık edersin.

Bak bir sürü şiir geldi dünyaya senden.

İyi ki gitmişsin.

İyi ki bize yazık etmişsin.


Hadi git.

Allah’ın cezası gitme’lerimi ne olursun ellerinle geriye it.

Hadi git.

Allah canını alsın tüm yalvarışlarımın, sen aldırma hiçbirine git!


Gitti.

Allah’ım bu bir cinayetti sadece senin gördüğün.

Hiçbir delil yoktu geriye kalan.

O’nun bir yüreği yoktu çünkü.

Ben o yüzden öldüm.