Daha Ne Kadar Cezalandıracaksın Beni Sensizlikle
 

Daha ne kadar cezalandıracaksın beni sensizlikle
Oysa ben seninle dolu bir yaz istemiştim
Şimdi yapayalnız odamda bu sessizlikte
Tıpkı yazamayan bir yazar,
Tıpkı düşünemeyen bir düşünür,
Tıpkı okuyamayan bir okur gibiyim.
Galiba yaşıyorum halâ
Ama ölü gibiyim..
Daha ne kadar cezalandıracaksın beni sensizlikle?
Bu ağustos akşamı buz gibi sensizliğimde...
Düşünüyorumda bazen kendi kendime
Hayır hayır!Pişman değilim kesinlikle
Yüzünü görememek olurdu herhalde bana en büyük ceza,
Onuda yaşıyorum zaten günlerdir
Yaram acımaz artık daha fazla...
Daha ne kadar cezalandıracaksın beni sensizlikle?
Sabırla bekliyorum bana gelmeni..
Yada gel demeni..
Çağırmazsan hayalinle mutlu olurum bende
Her zaman yaptığım gibi..
Sessiz çığlıklar atıyor yüreğim...
Frekansı farklı olan,
Hani sevmeyenlerin duyamayacaklarından
Boğuşuyor ciğerlerim nefessizlikte...
Ama ben hissetmiyorum bile bunları artık.
Çünkü tek bir soru var aklımda:
Daha ne kadar cezalandıracaksın beni sensizlikle?