Sen Bu Şehri Bilmezsin
 

Sen Bu Şehri Bilmezsin



Sen bu şehri bilmezsin.

Çünkü hep uzaktan sevdik birbirimizi.

Kokumuzu bilmeden burnunda tüttük birbirimizin.

Gülünce nasıl göründüğümüzü bilmeden, gülüşlerimize ömürlerimizi verdik.

Sen bilmezsin bu şehri.

Çünkü hiç gelemedin yanıma.

Ben hep uzaktan özledim seni.

Sen hep uzakta kokuma hasret kaldın.

Şimdi sensiz yaşadığım bu şehre bakıyorum.

Sensiz yaşıyorum da ben, sensiz yaşlanmak istemiyorum.

Birlikte uyanacağımız sabahlarımız olmayacak mı?

Seni özledim, çok özledim.

Sen bu şehri bilmezsin.

O bile seni çok özledi.

Sensiz bu kış yine sert geçecek.

Güneşin bulutu terk edişinden belli.