Burnumda Hep Bir Taze Çilek Kokusu
 

karşımdaki nehir
hatırlatıyor bana
kıyısında oturduğumuz o günü
şimdi ne zaman yalnız buraya gelsem
dudağımda bir akşam gülüşü
burnumda hep bir taze çilek kokusu

yakınımdaki istasyon
söylüyor ayrıldığımızı
kolunun altında resimlerle o gidişin
şimdi ne zaman trene binsem
görüyorum sana verdiğim o yüzü
burnumda hep bir taze çilek kokusu

İmperyal oteli
Atilla İlhan´ın değil bizimkisi
bir de Primula´mız vardı tabii
şimdi ne zaman üşüsem
aklımda bir kelebek var
burnumda hep bir taze çilek kokusu

* " dokunmanın doldurulmaz yeri
sızlıyor şimdi aramızdaki boşlukta
sen yoksun, ben yokum
koca bir geçmiş şimdi tek başına
alçak sesle konuşmakta..."

ama susmuyor...
fincanlarından içtiğim kahvelerin bile bir dili var
bugünden seni unutmayı düşünsem
önümde kırk yıl var
burnumda hep bir taze çilek kokusu