Samsun Dokunuyordu G/Özümüze
 

Samsun dokunuyordu G/özümüze
Gözyaşımıza karışıp arnavut kaldırımlara damladı
Silmedik elimizin tersiyle
Tramvaya asılan çocuklar gibi
İkaz levhalarına aldırmıyordu bu adam
Aldırmıyordun bakışlara saçları kızıl kadın
Kar örtüsünün üstünde düş'tük
Geceye karıştı çığlıklar kayboldu insanların gölgesinde


Kaç bu şehirden!
Nereye dönsek
Ağzı bozuk kumbara gibi insanlar
Dişlerini sıkıp / biriktirdiklerini saklıyorlar içlerinde
Ki bir anahtar bulsalar
Yığılacak tepemizden tırnağımıza en kallavi küfürler
Kaç bu şehirden!


Sağır bir müzisyenin gitarını sevdiği gibi seviyorum seni
Zifiri karanlıkta kaç şarkı çalmıştı kedere
Ve
Kaç kadeh kaldırmıştık 'saygıyla' andığımız bu büyük kente
Yemin ederim sokaklarına tükürmedim
Kaç iz bıraktı bir bilsen bu şehir bedenimde
Git bu şehirden


'tek yön gidiş biletidir hayat'


Gelemem seninle saçları kan kızılı sevgili
Alacak vereceğim var bu şehirle
Üstelik bilirsin beni çiğnemem yeminimi
Ulan Samsun'adam' edeceğim seni!


Geçiyor gözlerinden sabah mahmuru martılar
Kavgaları bitmiyor bir çürümüş balık için


Bırak git ardında ne varsa


Limandaki son vapur gözlerinde
Seviyorum be gitmelerini
Üstelik adını bilmediğim bir liman kentine gidiyorsun
Seni rıhtıma bağlayan son halatı çözdüm yerinden
Yani gözlerimden.
Git git artık sevgili.