Aşka Yeni Bir Anlam Gerek
 

Tahrip edilmiş tariflerden sıyrılarak,
Aşka yeni bir anlam gerek.
Ve bunun için çöl kadar
Yangın bir yürek gerek.

Geçerek aşk diye bu çağda,
Kokuşturulmuş barlarda, yataklarda,
Çağlar ötesinden taptaze bir nefesle,
Aşka yeni bir anlam gerek.

Aşıldı müstahkem bütün sınırlar.
Yok artık öyle allı morlu yanaklar.
Utanarak utanmazlıktan bugün,
Aşka yeni bir anlam gerek.

Kupkuru tohumlardaki öz gibi,
Bin bir muştuyla yeniden yeşerecek.
Toprağa inen su gibi,
Bekleşen gönüllere can verecek,
Aşka yeni bir anlam gerek.

Ak sakallı dedelerin pak ellerinden,
Ninelerin tesbihlerinden –hû-larla dökülen,
Dervişlerin çilelerinden yeşeren,
Kararmış kalplerin pasını silecek,
Aşka yeni bir anlam gerek.

Yiğitler gerek nefsine basacak.
“Ol” emrinde aşkı bulacak.
Gözlerinde çağıldayan ırmaklarla,
Aşkı tutup kaldırarak.
Ve yeniden anlamlandıracak,
İnsanlığa sunacak.
Aşka yeni bir anlam gerek.
Ve bunun için çöl kadar
Yangın bir yürek gerek.

Söz gerek, sözler gerek.
Ruh verecek, tazeleyecek,
Suvayacak yürekleri,
Aşka yeni bir anlam gerek