Vuslatımız
 

ey sevilen
ölümsüz sevdalara
hoş geldin.
vazgeçilmeyen olmak,
bir umut olmak,
sevdikçe sevilmek,
özlendikçe özlenmek...
ne güzel.
ah sevda türküm...
nerelerdesin?
her güzellikte hatırlanan
hatırlandıkça ağlatansın.
gölgesiz gecelerde
gölgesini bulduğum,
şu yaşlı yüreğimi,
bükük boynumu
koydum önüne...
susma
söyle derdini,
nedendir gidişin?
serab olduğumda da
bugün gibi sev beni.
vuslatımız,
o sonsuz uykuda.
mecnun gibi,
kerem gibi yanmışız...
ağlıyorsam,
sebebimsin...
ey sevilen,
yaradan ,
ne güzel yaratmış seni !
uzandım ellerine,
yoksun.
bundan sonra aşkın adı
hayal olsun.
acı-özlem ve yangın,
aşkla anılır olsun.
ey sevilen,
aşkın kaynağı!
sevenini ardında gezdiren,
büyüsü
ayrılıktadır aşkın;
bilmez misin?
elimi yüreğine koysam,
yanar ellerim.
şunu bil ki:
her nerede...
hangi ağacın dibinde,
hangi evin avlusunda
olursan ol...
ışığınla aydınlatan,
özleminle varım diyen
sen,
özlenmektesin...