Yüregini Yüregime Katabilir Misin Her Aska Susadıgımda..
 

O kadar çabuk bulurum sanma; senden sonra kendimi..

Ayrılık sonrası kaybettim içimdeki beni..



Sen gittin ya.. Hani beni terk ettin ya.. İşte o zaman bendeki beni de sürükledin ardından..



Her uzağa gidişte canımı yaktın Sevgili.. Her seferinde bir parçamı kopardın..



Ama her seferinde gözlerinin yesilinde boğulmayı, gökyüzünün maviliğinde boğulmaya tercih ederdim..



Sensizlik kelimesinin içinde de ‘Sen’ varsın..

Hangi şair bu tezat içinde kaybolmaz ki..?




Terk edişinin ardından gülümsüyorum zamana; alay edercesine..

Sanki ben galip çıkmısım bu aşktan..

Sanki ben kırmışım bileklerimdeki prangaları..



Kalbimin yorgunlugunu alabilir misin her kırıldıgında.. ?

Ellerimden tutabilir misin her agladıgımda.. ?

Peki ya;


Yüregini yüregime katabilir misin her aska susadıgımda..?