|
Gittiniz Mi Bayım
GİTTİNİZ Mİ BAYIM? SİZ /// Siz ki kendinize yer aradınız bende Oysa hiç bilmediniz aslında ne kadar benim olduğunuzu Gitmiştiniz Hem de adam akıllı… Geride bıraktıklarınız mühim değildi Geride kalanlar ünlemsizdi Sahi Bayım kaç aşk sonra vurgun yemişti elleriniz? Ben ki size çatlak bir göz bebeği sunuyorum Sızar mısınız telaşsızlığıma? Tutar mısınız titrek şarkılardan ruhuma? Siz ki Bayım demir teller örmüştünüz aynalarınıza Bir baksanız ne çok şey göreceksiniz, Sizden arta kalan, bende çoğalan bir düş / görecektiniz Gittiniz Hem de bütün uçurtmalarımın ipini kopartarak Gittiniz bayım Nefesim tükendi Siz rüyalarımdaydınız Bir avuç küllü leblebinin hayrına kalmıştı ömrüm Benim değildiniz Ki hiç tutmamıştınız parmaklarımdan Utanıyorum sizden Sizim demeye Benim olun demeye çekiniyordu dilim Bayım size aşığım! Gelmeseniz de ünleminiz hep benim için konulacak kuytularınıza(!) … Bir annenin masalına yakışacak kadar saftınız Ve en çok sizi dua’larımda sağ çıkardım Bayım… Burada aklım kumkuma kuşu Sizdeyken uykusuzluk hali Siz bayım… Evet siz… Benimsiniz(!) Sonsuzluk sizin göz çeperinizde Ve ben de Size ait koca bir cennet Açmaz mısınız? Adımın ilk düğümlenen hecesini Alır mısınız avuçlarınıza? Ve Bayım siz, sanırım hiç ben kadar sevemeyeceksiniz/// Evet, Bayım size ciddi bir aşk sunumu yapıyorum Belli ki zor olacak size sizi anlatmak Beklide hiç anlatamamak… Siz ki Bayım kendiniz çok gördünüz bana Ben ki sizi canımın diğer tarafı yapmaya hazırdım Gittiniz bayım! Bir kez olsun yaslansaydınız ellerime Gitmek sıfatını yitirecekti Bir tutuna bilseydiniz saçlarıma Düşmezdiniz en uzağımaİlk’leri sizde tatmıştım Tadıyordum…-ki kilometreler vardı aramızda… Bayım gitmek için hala savaşta mısınız? Kamburu kalkmadı mı hala günlerinizin? Gelmediniz bayım! Tozlu raflardan kitapları Sisli kentimden adınızı silemediniz Gelmediniz bayım! Gelemeyenimdiniz! Ve benim kadar sevemediniz hiçbir şeyi? Sahi Bayım iki yakası bir araya gelmiş miydi ellerinizin? İliklenmiş miydi sevinçlerinizin düğmeleri? İki ayrı kol düğmesiİki ayrı yaşam… İşte bayım!Her şey bu kadar basitti Ve adına aşk diyebilecek kadar ahmaktım Ama Gittiniz bayım!Bütün sahiciliğimi alarak gittiniz Hakkınız vardı bu-ki aşk sizdiniz! Size bir gerçeği sır gibi saklayarak söylüyorum Bayım…Sizi seviyorum! Biliyorum Bayım bu öykü yazıldıkça silinecek Bilindikçe anlamsızlaşacak Ve hiç kimse kendini aramayacak bu kırık aşk öyküsünde Size bayım,Her susuşum size Ceplerimdeki tüm yokluğu boşaltmıştım sizdeyken Sizdeyken uçurumların bile miladı dolmuştu Şimdi bayım!Ellerinizi çekin yüzümden,Güneş alsın kâfi gözlerimi Bir yalnızlık sissiz esmerleşecekse Bırakın kararsın bütün fotoğraflar Nasılsa iziniz sinmeyecek parmak izlerime… Ve sanırım bayım, siz hiç âşık olmadınız? Ve ben Bayım evet ben Sizi her halinizle SEVİYORUM! |
Gittiniz Mi Bayım
Kirpiğin kirpiğime değdiğinde Her bakışım aşkı d/okurdu... Can bulurdu içimde düş mavisi vakitler Susardım şiir bakışlarında Şairliğim konuşurdu... Senden başka her yüze kör bakardı Gözümdeki ilk dokunuş... Aşkı içerdim yudum yudum Dudaklarında.. Kokunla gece sarhoş olurdu... Saatler zil zurna... Kor alev düşerdi ayın göğsüne Sızardı ellerinde gün Güneş uyurdu... Gözlerin karanlığa dem... Sesin nefesti yüreğime Damla damla Her solukta sen... Seni anardım sana kanardım... Ah yâr...! Yokluğunu ellerime bıraktığından beri Adıın susmadı dilimde Gözlerimde perde perde hayalini eskittim... Uzakları vurdum Vedanın menzilinden Birgün gelir de dönersin diye... Bu gidiş aşka hiç sığmadı Bir sen kaldı bana Senden geriye... Kokun hâlâ saklı durur ruhumun teninde... İçime battıkça hatıralar Maziyi yaktı avuçlarım Yokluğun titredi ellerimde... Ayrı düştüm kendimden Duymadığın günden beri sesimi... Kaç şiir değdi gözyaşlarıma Aşka yandım Düşe dayandım Ayrılığın göçüğünde ezildi kalbim vav kadar büküldü belim Sensizliğinde ... Uyuyan güne ağıt oldu gözlerim Yokluğuna yenik gözyaşıma tanık düştüm... Özlemini d/okudum Sol cebimde gizlenen hıçkırıklara Birde içimi yakan kurak ayrılıklara... Sakladım dünden kalanlarımı Gün/ahını attı senden eksik bugünüme.... sabahsız yarınımı gördüm vakitsiz can çekişmelerin gölgesinde... Hüznü öpüp alnından aşkı kalbinden vurdum *Bir sevmek bin defa ölmek demekmiş* Yüreğimde kalan o son sıcaklığınla ellerinin altındaydı kadavram Sevgilim ölmek seninle güzelmiş.. |
Gittiniz Mi Bayım
Biz,galiba biraz ayrıldık seninle sevgilim… Anlatması güç bir gecenin ortasında doğan ayrılık saati vurdu,gözlerimizin ıslanan çehresine… Yüreğinin kapılarını açık bırakmayı unuttun,giderken… Saçıldı ortalığa ayrılık resimleri,ayrılık sözleri… Sonra bir de ayrılıkçanın tarifini yazmaya çalışıyorum,cılızlaşan cümlelerimin fakirliğine bakmadan… Tüm yalınlığını soyamadan aşkın,devrik imla ekleriyle süslüyorum,gidişini gözlerimden… Bir de ölmüş bizsizliğimizi kaldıramıyorum yürek eşiğinden içeri… Ölmüşlüğün,yok olmuşluğun en çokta yitikliğin eksikliğini taşıyorum,senden sonra… Biz,galiba biraz ayrıldık sevgilim,yoksul bir gecenin ani çalan saat sesiyle… Yine aşkımızı iki kişilik hazırlıyorum masamızda… Acımı da katmayı unutmuyorum,yanan mumun ışığında ki sönmüşlüğümüze… Kadehlerim boşa doluyor artık,çalan şarkılarında bir anlamı kalmadı,bu eksik yüreğimde… Her sözüne anlam yüklediğim adam da elinde bir valiz,bir kenarı yanık ayrılık mektubuyla,ayrılık mektebinin,acı yollarına düşüyor,giderken… Sayısız yalanlarla kandırıyorum kendimi. Biz hiç bitmedik,bir gün kaldığımız yerden başlayacağız nağralarını işliyorum her gün,her saat yüreğime… Bilirsin,severim kendi kendime sana cilve yapmayı. Yine hep aynı uyanmaya çalışıyorum güne… Uzandığım yerden gelip kaldıracakmışsın gibi mızmızlanıyorum kendimce. Sonra,özenle giyiniyorum. Sevdiğin gibi tarıyorum saçlarımı,incitmeden… Sevdiğin kokumu sürüyorum… Akşama geç kalmadan eve dönüyorum,sevdiğin yemekleri hazırlamaya koyuluyorum. Birden farkına varıyorum,bizsizliğimizin. .. Oysa,anda senden bahsediyordum,yalnızlığıma .. Durup soruyorum kendime sonrasında, Aşk mı? Hani şu,benim sende;senin onda unuttuğun… Yüreğinin bir kenarı yok olmuş sessizlik… Biliyorum, Biz,galiba seninle biraz ayrıldık sevgilim… |
Gittiniz Mi Bayım
Öldür beni! Bir kere de susma... Lanet olsun sana susmayı öğretenlere... Lanet olsun sana susmayı sevdirenlere... Lanet olsun tüm lanetlere... Bir kere de susma be kadın! Bir kere de sen vur bir kere de sen yarala. Yeter seni yara bere içinde bıraktığım. Kırk canlısın ölmeyeceksin; Ama benim tek bir canım (sen) var. Yaralasan şöyle kadın gibi Adam gibi çekişip canımı öleceğim aslında... Hadi öldür beni! Susma! Susman acemi bir cellat Baltasını evde unutmuş; tırnak çakısıyla boynumu kesmeye çalışıyor... Öldür beni! Bir kere de susma… Çok alçak gönüllüsün. Teşekkür etmene gerek yok Alçak diyorum sana Al ve çak kalbimi olduğun yere… Bir kere de susma be kadın! Bir kere de sesin gerçekleri söylesin Bir kere de sesim dinlensin darağaçlarında Susman yalan değil Ama konuşmaman yalan Susarak doğruları saklayabilirsin Ama konuşarak asla Hadi öldür beni gerçekliklerinin acı siluetleriyle Susma! Susma iğnenin deliğinden geçmemi isteyen acemi bir terzi Zaman olup geçsem de kopacağım ilmek ilmek… öldür Bir kere de susma… Çok mu şarap içtin ayrılığımda Kadehleri yere vuramayacak düşürecek kadar sarhoş musun yokluğumda Dikkatini çektim Ayrılığım diyerek Ama dikkatin tespih olsa çekilmez Gelmedi yine odak noktana Susma! Susman sırtından geçmemi isteyen acemi bir sırat köprüsü Geçsem kesilip sırtın üstü düşeceğim Geçmesem kesilmeyip gözlerine düşme ihtimalim ölecek… Öldür beni! Yetti artık! Paraladın yaralı ruhumu suskunluğunun bıçkınlık delikanlı ritüelleriyle Parçaladın yarlı ellerimi küskünlüğünün suskunluğuyla Her susuşun bir jilet Konuşmadıklarını kesiyor kulaklarımın ses ambarlarında Her susuşun bir ağır sıklet Konuşmadıklarını dövüyor kulaklarımın ring meydanlarında Her susuşun bir intihar Konuşmadıklarını asıyor kulaklarımın darağaçlarında… Her susuşun konuşmadıklarını öldürüyor bir şekilde Kulaklarımın yataklık etme duyumsamalarında… Yetti artık! Bitti artık!Devir değişti artık! Devir suskunluğunu bayır aşağı Kayır kulaklarımı sesin yukarı Artık konuş be kadın! Konuş! Konuşman cellatlığı hobi edinmiş bir cani Konuşman iğneleriyle kumaş dikmekten vazgeçip et diken şizofren bir terzi Konuşman sıra gözetmeksizin tüm ayakları yüreğe kadar kesen bir sırat köprüsü Konuş be kadın! Öldür beni! Yetti seni yaraladıklarım Bitti susamadıklarımın ölüm tezgâhlarındaki taze cinayetler Gittim konuşamadıklarının ülkesine komşu ettim gönlümü Şimdi… Şimdi öldür beni! Bir canım var (sen) Onu da sen al verdiğin gibi… |
Gittiniz Mi Bayım
Gittin… “Asla gidemem” diyendin ve ben bilirdim asıl gidenlerin “asla” diyenler olduğunu… Başını yasladığın bir duvar önüydü çarpıştığımız yer. S-özümüzden dökülen yaraları toplamak için eğildiğimizde fark etmiştik var(sız)lığımızı Geceydi… Uykularımı satılığa çıkarıp almıştım uçurumvari bir duvar kenarından yüreğini... Karanlığın en sert muhtıralarını ve siyahın en örtücü en ısıtan en matem yanını taşırdın ela gözlerinin esmer bakışlarında… O günden affetmiştin gel(e)meyişlerimin suçunu… Suçlamadan özür beklemeden… Dedim ya Geceydi… Kızıl bir cemre bekledin şafaklarına düşmedi… Adına ihanet bir inatla en ayaz yanlarından vuruldun zemherice… Kor halinde kar düştü yüreğine. Çığlara isyanla silkindin ölüm kadar kara bir vedanın altından. Gözlerindeki sellere verdin “kal” denilmeyişlerinin isyanını… Gittin… Oysa ne çok “kal” kaldı dilimde dökülemeyen… İstanbul’dum surlarımdaki Ulubatlı sen! Kendini fethime kurban eden… Bana mavi bir kent bırakırken sana kerbela Beyrut kandehar düştü. Bana kızıl laleler sana kan revan düştü… Mülteci kamplarını taşıdın içinde.Aşkın en eşkiyası bile siyahına sığındı. Geceydi s-aklardı karasında setrederdi günahları… Başını öne eğmiş razı oluşlarından anlardım Kays’a selam verip geçmişliğini… Kaldır başını! Yıldız çoğalttım sen karası gözlerimle adının semasına… Sen sana kayıpken bulduğum duvar dibi yalnızlıklarına yoldaş olsun gözlerim. Leylin en koyusunda akrep yelkovana sarıldığında dön içine bak! Bak ki sen bana kaybolma… Her şeyimin var sayıldığı yok(sul)luğumda sen h-içkimsemdin Dilimde infaz edilen her “yar” sözcüğü için cellada bilendin. Celladın boynu senin için kaç kez giyotine geldi vur(a)mayan bendim… “sevmek bazen gitmektir” derdim sözümü sırtıma asıp da gittin… Şimdi sırtımdaki ceset kokan bu vedaya kaç ömür dayanır bu “aşk” dediğin? Gittin… Gitar tınısında inleyen yetim bir deniz kenarı kaldı gözümde… Diz(eler)ine baş koyduğum şair de gitti… Hançerimsi bir gülüşle yaraya basılan bin bir kelimen nerde? Ya doğmamış çocuklarına kefen biçen o katil anne? Kapanan gözlerim dündönümlerine kar etmiyor artık… Oysa gün boyu biriktirirdim sırlarımı dilimde harf harf Gece’me… Bu gün bitimsiz artık bu gün tam onbin ay… Yazgısı adına yakışanım!... Bil ki; gayrı adım LeyL-i LâL… |
Gittiniz Mi Bayım
Hani gitmezdin benden ölürdün sen ne oldu birden ?.. ''sol yanımda'' acısı sızlıyo hala .. atma yüreğimi gel..! Kırılan kalbimin bi önemi yok yeterki çıkıp gel.. biz mazi olmayalım sevelim yeniden.. şimdi bensizlikte savruldun son durağında ben.. gizli bir hatıra gibi saklsın hayalim dön gel.. Öldürdün bizi şimdi mutlusun kaçıncı şarkı sözleri bu içmeden sarhoş yüreğim var içerlim ağlar.. öldürdün beni şimdi mutlusun kaçıncı şarkı sözleri bu içmeden sarhoş yüreğim var içerlim ağlar.. Hergecelerde sen gelme rüyama unuturum belki.. her hecemde sen gecemde sen yalvarırım ben.. zindanlarda kalbim öldü aşkına bu fani hayatta. tek limanımda sen gülüşümde sen yakma içimi sen.. Özledim kokunu belki kolay sana yapamıyorum ben ardında bıraktığın gözyaşlarım kırık kalbim ben.. kaç kişiyi sevdin benden sonra söyle kaç izim var? birzamanlar bendim kalbinin sahibi ben yar.. Hani gitmezdin benden... |
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.