Aslı Vardır!
 

Idris'le Dursun. kahvede ayri masalarda hafif sıkkın oturuyorlar. Idris sesleniyor: - Bana "ayran" desena... - Ayran! - Uyy. ben da senun karuna hayran! Fena halde bozulan Dursun. biraz sonra Idris'e sesleniyor: - Bana "gazoz" desena... - Gazoz... - Uyy. ben da senun karini öptum... Idris. dudak büküyor: - Bu söyledigunun kafiyesi yoktur... Dursun sözü bagliyor: - Kafiyesi yoktur ama asli vardur!

Alıntı.