ForumSinsi - 2006 Yılından Beri - Osmanlı Bosna’Ya Mührünü Vurmuş

Bosna Hersek’in başşehri Sarayova’nın Başçarşı semtinde Osmanlı kabristanını ziyaretimizde, rehberimiz Rıdvan bey diyor ki: “Osmanlı, Bosna’ya sadece camilerle, köprülerle, medreselerle ve kalelerle değil, mezar taşlarıyla da mührünü vurmuş”
Bosna Hersek’in başşehri Sarayova’nın Başçarşı semtinde Osmanlı kabristanını ziyaretimizde, rehberimiz Rıdvan bey diyor ki: “Osmanlı, Bosna’ya sadece camilerle, köprülerle, medreselerle ve kalelerle değil, mezar taşlarıyla da mührünü vurmuş” Kabristan’daki mezar taşlarını görünce Rıdvan beye hak vermemek imkansız. Kovaçi şehitliğinin karşısında yerle bir olmuş asırlık Osmanlı mezarlarını görünce hüzünlenmemek elde değil. Bunu anlayan Rehberimiz anlatıyor: “Allah’ın ismini duyurmak için Van’dan, Karaman’dan, İstanbul’dan Bayburt’dan sefere çıkan Osmanlı askerlerinin, ulemasının mezar taşlarındaki sarıklardan hangi resmi vazifeyi yaptıkları anlaşılıyormuş. Komünist Tito, Bosna’dan Osmanlı mührünü silmek için mezarlıkları düzlemek istemiş. Bu sırada mezarlar yerle bir edilmiş. Bir Osmanlı subayının torunu olan Devlet Başkanı Aliya İzzet Begoviç ve arkadaşları bağımsızlık ilan ettikten sonra, Osmanlı mezar taşlarını topraklar arasına karışanları çıkarmışlar. Bu hareket, Sırpları çıldırtmış. Savaşta Sırplar, Osmanlılara ait diye kabir taşlarını bile parçalamaya başlamışlar.”

Canilerden merhamet beklemek

Bir fotoğraf gösteren Rıdvan bey anlatmaya devam ediyor: “Boşnak çocukların şakağına silah dayıyarak, (teşbihte hata yoktur) kedinin fareyle oynadığı gibi oynayanlardan. “Şimdi seni öldürelim mi” tehdini savuran, “Herhalde şaka yapıyorsunuz, ben sizin çocuğunuzun en yakın arkadaşı Mirsad. Beni nasıl öldürürsünüz?” diyen zavallı çocuğu cansız olarak yere seren Sırp canilerden ölülere merhamet beklemek haksızlık olmaz mı?”

Tarih öğretmeninin işi zor

Sarayova’da Potiçel’e giderken birinci ve ikinci dünya savaşının izlerini hatırlatan müzeyi, savaş esnasında dinamitlenen köprüyü, karşı yakasında bulunan treni gördük. Trenin lokomotifi önünde bir grup Boşnak öğrenciye, Tarih öğretmenleri Süleyman Haciç, savaşta yaşananları yerinde anlatıyordu. Boşnak çocuklar ise öğretmeni masal dinler gibi dinliyordu. Ne de olsa çocuk işte. Süleyman Haciç ve öğrencileri ile vedalaşırken: “İşiniz çok zor. Allah yardımcınız olsun” dedik, Onlar da bize “Allah’a emanet” dedi.