Asistan Maaşı...
 

Bir partili Varşova’daki akıl hastanesine arkadaşını ziyarete gider. Koridorda, beyazlar giymiş,

elinde uzun saplı bir süpürge ile biri yolunu keser. Sert bir bakışla:

-“Taksi geldi, bin.”

Adam karşısındakinin deli olduğunu anlar, üstüne varmamak için süpürgenin bir ucuna ilişir. Deli

gibi yapar, korna sesi çıkarır, fren gıcırtısı taklit eder.

-“Geldik, inelim beyler. Borcunuz 300 zioti.”

Adam söyleneni yapar, istenileni verir. Arkadaşının yanına gidince:

-“Yahu,” der. “Bu ne rezalet: deliler böyle serbest gezer mi, nerede görülmüş bu?”

Doktor çaresiz bir ifade ile başını sallar:

-“Koridorda gördüğün hasta değil, benim asistanım. Maaşları öylesine az ki, herkes kendine göre bir

şeyler uyduruyor da...”