Senin Baban Bir Leylekti Yavrum
 

çatıya konmuştu bir bahar vakti

senin baban bir leylekti yavrum

adam gibi kılık kıyafet yoktu

üstü başı tüydü telekti yavrum


bilmemki nereden aklına esti

ansızın kapının ziline bastı

yatıya gelmişti bir akşam üstü

birazda yüzsüzdü yalaktı yavrum


insanın kovsaydım keşke dediği

ocakta haşladı mısır hediği

çorbayı içmedi başka yediği

biber turşusuydu kelekti yavrum


karnı doyunca kalkıp oturdu

peşi sıra beni yere yatırdı

gagasını vurup karnıma batırdı

her yanım kalburdu elekti yavrum


meraklanıp sordum benzim sararmış

öğrendim sonradan seni ararmış

onun için gözü böyle kararmış

kısaca bir miktar salaktı yavrum


birden hatırlayıp bacaya göz attı

geri döndü seni bana uzattı

ardından kanat çırpıp göçetti

senin baban bir leylekti yavrum