Hepimizin Sonu
 

Badegul, Songül ve Gülcan 75-80 yaslarında,

> çok eski üç arkadastır. >Bir gün Badegul Gülcan'a telefon eder ve Songül'e

> gitmeye karar >verirler ve giderler. Biraz muhabbetten sonra Songül kahve

> yapar ve >içerler. Biraz sonra Songül yine "ay kusura bakmayın unuttum,

> birer >kahve yapayım da içelim" der. Badegül ve Gülcan bir şey demezler ve

> >içerler. Aradan biraz zaman geçer. Songül yine "size bir kahve bile

> >yapmadım hemen yapayımda içelim" der ve yapar getirir. Bizimkilerde

> >yineitiraz yok. Aksama doğru Badegul ve Gülcan kalkarlar,yola düşerler.

> >Yolda bastonları ile yavaş yavaş yürürken aralarında şu konuşma geçer;

> >Badegul : "Kız Gülcan, gördün mü Songül'ü..!!! Ne kadar pinti olmuş. >Bize

> bir kahve bile ikram etmedi" >Gülcan : "Kiizzz Songül'ü ne zaman gördün?? >