Aşk Aşk Aşk? Aşkı Tatmak? Cezalandırılmak...
 

Aşık olmaktı tek isteği. Yaşanmış yüzyıllarca yaşanmış o büyülü şeye tanık olmaktı tek gerçeği. Aşkkı tattı çok kısa bir süre olsa da o büyülü dakikalara şahit oldu ama bu kısa sürenin yanında ceza olarak yıllarca bile sürebilecek acıyı da yanına aldı. Aşk 3 harfli birşey değildi. Aşk kimi zaman yalnızlıktı çoğu zamansa sevmek sevdiğine yanmak ve içindeki ateşi istesene söndürememekti. Yalnızlık insana bırakılmış bir ödüldü. Tek dert ortağı ve insanı daha daha daha da düşündüren birşeydi. Tarifsiz bir hiç uğruna ilişki bitmişti. Tek taraflı bir ilişkiye dönüp tek başına kalmıştı. Ne elini uzatsa tutabileceği kadar yakınındaydı ne de arasa bu şehirde bulabileceği bir yerdeydi. Artık tamamen hayatının dışında biryerdeydi. Ne yapsa çırpınsa bağırsa ne yapsa ama ne yaparsa yapsın onun bilemeyeceği hissedemeyeceği bir şehirde bir çevredeydi. Artık tamamen yalnızdı kendi dünyasında.


Aşk mahkum olmaktır. Yaşananları daima yargılamaktır. Vazgeçememek, unutamamaktır. Yaşadın mı tutsaklık ve bir ömür boyu bile bu çelişkide yaşamaktır.