Yaşananın Hikayesi Olurda Yaşanmayanın Olmazmı ?
 

GözLerinde KayboLduğum SokakLardan Merhaba ßirlikte gezdiğimiz Kaldırımlardan köşebaşındaki titrek sokak lambasından hani ağladı ağlayacak. ellerimi bırakmak istemediğin sessizlikten. Bu senin için yazdığım son satırlar ve belkide göreceğin ilk cümleler bir cinayet gibiydi kovuluşun ellerimle boğdum seni çok soğuk kanlıydım gözlerim bile dolmadı hadda bundan anlık bir zevk bile duyduğumu söyleyebilirim. İlk Defa Çok Kolay oldu Gidişin Bu Sefer Ben Git bile Demedim sadece izledim çok mutluydum o an gidişini izlemek mutlu ediyordu beni sonra çığlık çığlığa haykırmaya başladı gecenin sessizliği neydi bu sessizliği bozan ? ambulans falanmı geçiyordu neydi bu kulağımı tırmalayan ilk defa duyuyorum .


şimdi sokaklardayım birlikte gezdiğimiz yollarda sensiz gidemediğim caddelerde o tamda seni ilk öptüğüm yerde eskisi kadar eğlenceli değil buralar neşeli korna sesleri bile yerini çığlığa bırakmış küfreder gibi bağırıyor uykulara kapattım kapılarımı.



( devamı biraz ağır bu kadarını yayınlıyorum o yüzden )