Senı Bır Tufan Gıbı Sevdım
 

Martılar gelmezdi ki sizin ordan,

martılar sizindi ey evlerinin önü deniz;

bizde ölen kartallardan, dağlardan size haber veriririz,

bir bakımlık deniz, bir avuç imbat göndermediniz…)


I

Seni bir çığlık gibi sevdim.

Uzanıp sesimin avlularına sen de her sabah

Sabah/ sevince bir sevgiyle gideriz.

Sonra durur vitrinlerden çiçekleri seyrederiz;

puştluklar bizi seyreder, biz çiçekleri...


II

Seni bir kar gibi sevdim;

üşüye üşüye e-ri-diim!

Bak, kentleri de, dağları da bozdular;

başka rüzgârlar giydirdiler kentlere,

dağlara başka tüfekler.

Kalk,

gidelim;

buralardan gidelim!


III

Seni bir namlu gibi sevdim

Sen ise tetiklerimi ezberliyordun

kıyametler koparken alnından bu kentin;

seni bir tufan gibi sevdim

bedenim alabora!


Yılmaz Odabaşı