Ayrılık Gunu
 

Ben nice ayriliklar gordum omrumce

Kuslar gordum; kirilmis kolu, kanadi

Ayri dusmus sevdiginden kuslar gordum

Hic bir ayrilik bana bu kadar komadi


Ayriligin bir agridir vurur sakalarimda

Ve buyur gozlerimde bir okyanus kadar

Derinden ses verir icimde bir tel

Sonra, birdenbire kirilir, kopar


Yeryuzu cekilir altindan ayaklarimin

Gecer basima coken bir tavan gibi gokyuzu

Durmadan calinir kulaklarimda

Sarkilarin en huzunlusu


Seni alip uzaklara giden otobus

Benim uzerimden gecer hisimla

Devrilir, bakakalirim ardindan

Bir sel gibi akan gozyasimda...


Artik ne yapsam bos, teselliler faydasiz

Karanlik gitgide en derinlere ceker beni

Caresiz butun sokaklarinda bu sehrin

Boyle perisan beklerim donmeni


Dolasir birbirine yorgun ayaklarim

Ellerimi koyacak bir yer bulamam

Nereye gitsem en koyusu acilarin

Ne yana baksam, cildirtan bir aksam


Istesem ben bu omru, bu talihi istemem

Boyle durup durp senden ayrilmak varsa

Orada bir mezar kazilir benim icin

Ayriligin nerede baslarsa.



Ümit Yaşar Oğuzcan