Boşluğunu Soluduğun Hayat
 

BOŞLUĞUNU SOLUDUĞUN HAYAT



Öğrendiğin her şey,

susup arkanı döndüğün,

yenildiğini unutup,

güzelliğini sonuna dek yaktığın herşey

seni senden kurtarmıyorsa

ne anlamı var hayatının sana sevgili...


Masumiyetin kimi zulümden kurtardı, söylesene

Hem bu arzuda onun adı bile geçmez...

İstikbalin sıradan bir ayrıntı

bu telaşta

Ne yapsan göğsünde hayatına yabancı bir zaman

birikiyor...


Borçlu değildin ömrüne üstelik...

Ama ne yapsan boşluğa açılan

bir kapı oluyor hayat,

ne yapsan büyüyor o boşluk...

Ne yapsan suçlu değilsin,

sadece yerçekiminden muafsın...


O derin ıstırabınsa

seni hayata alışmaktan koruyor sadece...

Oysa bu bile umurunda değil...

Geleceğin ellerinde sıcaklığı üşüyen

bir mum sadece... Gördüm...

Geleceğin ellerine yapışan o soğukluk..


Durmadan ömrüne yapışan bu gerçeği soluyorsun sen...

Durmadan o aşkı soluyorsun...

Durmadan ciğerlerini yakan o büyük soğumayı..








Alinti...