Guz Gelmeden
 

Sırtında taşıdığın kıl heybe

dağ rüzgârı ve lor peyniri

gibi doluysa kır çiçekleriyle

sesler türkülere dönecektir

üzünçse ışıklı bir sevince


Dudaklarında özlem türküleri

ve gözlerinin menevşesinde aşk

çağıldıyorsa çavlanlar gibi

usulca gir umudun menziline

hüznü gerilerde bırak


Türküler paylaşılıyorsa eğer

dağ rüzgârları paylaşılıyorsa

sevinç de dahildir buna

ve o zaman bütün bir yaşam

paylaşılacak kadar güzeldir artık


Heybendeki kır çiçekleri

bir yangındır güze doğru

tutuşturur yüreğinde

uzak özlemlerin külünü

hiç beklemediğin bir anda


Güz gelip de yangın başlamadan

tutmalısın doğanın yelesinden

yüreğindeki seher yeli

varmalıdır sabah olmadan

gül bahçesine sevda hevengine


AHMET TELLİ