Elif Battal 'İn Kaleminden ...
 

Aforozum Yarım Kalmış



Aşkından Yana

Çatlamış sesler biriktirdim nicedir içimde,

Hepsi kırıldı bu gece ince ince...

Lal olmuş sorguların arkasında,

Çığlıklar yeşerttim düşlerime.

Seyrü sefer eyledim,

Kervanlar yürüdü benliğime...


Ey zemheri ayazı karayağızım!


Almadan gitme demedim mi canımı?

Şimdi bir künye gibidir

Kolumda taşıdığım

Adı sen, sureti ben olan

Romatizmalı ayrılık...


Sen ki vuslatın sesiydin

Tüm yanlış anlaşılmış şarkılarda

Notaları vurgulu,

Ritmi alabildiğine tutkulu...

Ya ne diye vurursun mabedimi

Bu hain pusularda?

Baksana hala benim gözlerim,

Bulut'lu ve uykulu...


Eşkiyası olmuşsun yazgısız ömrümün...

Deşer durur ciğerimi militanist cürmün!

Kutsayamadığım elebaşısın

Aforozum yarım kalmış aşkından yana

Sende verilir hükmüm...off

Ben yine sana sürgün...

Elif Battal 'İn Kaleminden ...
 

http://frmsinsi.net/images/forumsins...sinsi.net_.jpg



Ah Etmiyorum Sevgilim... Unutamazsın Beni Bilirim...




Bir sevda ağacı kurudu gönlümde,

Senden arta kalanlarla...

Dökülen her bir yaprağım ömrümden gün çaldı yokluğunda


Umudum kalmadı,

Unutmak; duası kabul olamayan bir yemin

Sende zorlama kendini...

Unutamazsın beni bilirim...


Her ayrılık saatinde bedenim kesilir taş,

Gözlerimde donmuş akmayan iki damla yaş

Uzatsan da ellerini tutamaz ki bu zavallı ayyaş

Şarkılar mey olmuş yıldızlar da vefakar sırdaş...


Her gece gözlerinde uyur firari bakışlarım

Kaçamak söylenen bir aşk sözcüğünden sonra...

Sanır mısın ki gücüme gider dilinden dökülmeyenler!

Sarıldın ya sahilde vurulurken kadehler

Bu bana bir ömür boyu yeter...


Bastığın her taşa beni soruyor muşsun

Uçan kuştan medet umuyor muşsun

Kendi kendine sitem edip ağlıyor muşsun

Ah etmiyorum sevgilim

Unutamazsın beni bilirim...

Elif Battal 'İn Kaleminden ...
 

Bana Bilmediğim Birşey Söyle! Bildiklerimle Kuruyorum Tüm Cümlelerimi...


’' Bu gece bir perim eksik, evham yapmıyorum…Biraz da senin ellerini öpecekmiş! Sonra yine bana dönecekmiş…’’

Dilek çaputlarımın arasında nefes alamayan ıhlamur ağacım, artık boy vermeye başladı. Ayaklandıkça ‘’ daha çok dilersin! ‘’ dediğini duyuyorum. Sevinmiyorum… Sevinemiyorum.

Gelme zaten! Seni böyle daha çok özlüyorum. Yarım yamalak bir kez öpülmüş dudaklarımın, hasret ateşi sönerse diye korkuyorum.

Adı yok, başlangıcı yok, sonu yok…

Toprak zemine yerleştirilmiş, müstakil bir masal benim ki! Satmıyorum, kiralamıyorum… İlanım da yok duyacağını sanmıyorum.

Bu aralar hava soğuk buralarda. İçinde can taşırken sırma saçlarından sevip, badem gözlerinden öpemediğimiz AŞK! Beyazlığına aldandığı karın altında… Avuçlarım semada, dilim duada, senin gibi vefasızlık edemiyorum... Uyup da şeytana! ! !